Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 26 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od zarządzenia przewodniczącego z dnia 17 lipca 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1994/06 w przedmiocie odmowy uzupełnienia protokołu z przebiegu rozprawy w dniu 4 lipca 2007 r. w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie ochrony danych osobowych postanawia - odmówić przywrócenia terminu - Sygn. akt II SA/Wa 1994/06 POSTANOWIENIE Dnia 26 października 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 26 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od zarządzenia przewodniczącego z dnia 14 sierpnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1994/06 w przedmiocie odmowy uzupełnienia protokołu z przebiegu rozprawy w dniu 4 lipca 2007 r. w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie ochrony danych osobowych postanawia - odmówić przywrócenia terminu -
Zarządzeniem przewodniczącego z dnia 17 lipca 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1994/06 odmówiono M. K. uzupełnienia protokołu z przebiegu rozprawy w dniu 4 lipca 2007 r. w sprawie z jej skargi na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie ochrony danych osobowych. Odpis powołanego zarządzenia doręczono wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi skarżącej: adw. B. J. (pełnomocnictwo - k. 147 akt sądowych) w dniu 23 lipca 2007 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 195 akt sądowych). W dniu 7 września 2007 r. M. K. wniosła do Sądu odwołanie od zarządzenia przewodniczącego z dnia 17 lipca 2007 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia tego środka zaskarżenia. W tym samym dniu skarżąca wniosła do Sądu pismo, w którym oświadczyła, że "cofa pełnomocnictwo" udzielone adw. B. J.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania M. K. oświadczyła, że w dniu 4 września 2007 r. w czytelni akt Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zostało jej doręczone zaskarżone zarządzenie. Jak podniosła, w tym też dniu ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia odwołania od zarządzenia z dnia 17 lipca 2007 r., bowiem okolicznością uzasadniającą w jej ocenie niezawinione dokonanie czynności procesowej z przekroczeniem terminu był brak wiedzy o wydanym zarządzeniu spowodowany doręczeniem odpisu zarządzenia ustanowionemu w sprawie pełnomocnikowi, który nie poinformował M. K. o fakcie otrzymania odpisu zaskarżonego zarządzenia i nie wniósł od tego zarządzenia środka zaskarżenia. Wniosek skarżącej z dnia 31 sierpnia 2007 r. o wydanie kserokopii dokumentów z akt sprawy (k. 212) oraz zwrotne potwierdzenie odbioru kserokopii (k. 213) potwierdzają, że w dniu 4 września 2007 r. wydano skarżącej z akt sądowych m.in. kserokopię zaskarżonego zarządzenia.
W konkluzji skarżąca podniosła, że nie mając wiedzy o wydanym zarządzeniu, bez własnej winy nie miała możliwości ustosunkowania się do niego, ani możliwości zwrócenia się do wyznaczonego adwokata o złożenie odwołania do składu orzekającego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), od zarządzenia przewodniczącego w przedmiocie sprostowania lub uzupełnienia protokołu strony mogą odwołać się do sądu w terminie 7 dni od doręczenia im zarządzenia.
Jak stanowi natomiast przepis art. 67 § 5 tej samej ustawy, jeżeli ustanowiono pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonać tym osobom. Trzeba podkreślić, że gdy strona ustanowiła pełnomocnika, brak jest podstaw prawnych do doręczania pism bezpośrednio stronie. Doręczenie dokonane w takiej sytuacji pod adresem strony byłoby bowiem bezskuteczne w stosunku do jej pełnomocnika, a zatem bezskuteczne również procesowo (vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2006 r. sygn. akt II SA/Wa 1907/05. LEX nr 204721).