Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula - Dąbrowska (spr.), Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, Jacek Fronczyk, Protokolant Sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi M.D. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w W. z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego postanawia: odrzucić skargę
Przedmiotem skargi M. D., wniesionej do Sądu, jest decyzja Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w [...] z dnia [...] września 2010 r. nr [...], którą to decyzją, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), utrzymana została w mocy decyzja Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] [...] z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] o odmowie przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.
Decyzja organu I instancji z dnia [...] czerwca 2010 r. została wydana na podstawie ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 z późn. zm.).
W dacie wydania decyzji przez organ II instancji ([...] września 2010 r.) obowiązywała ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523), która weszła w życie z dniem 13 sierpnia 2010 r.
Stosownie do przepisów przejściowych - art. 268 ust. 2 tej ustawy - sprawy wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy prowadzone są na podstawie nowej ustawy.
A zatem w oparciu o nową ustawę z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej należało dokonać oceny dopuszczalności skargi wniesionej do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ustalił i zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna.
Jej niedopuszczalność wynika wprost z ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523 z późn. zm.), zwanej dalej nową ustawą, która weszła w życie z dniem 13 sierpnia 2010 r., zastępując ustawę z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 z późn. zm.).
W wyniku wejścia w życie przepisów, zawartych w nowej ustawie o SW, z kognicji sądów administracyjnych wyłączone zostały i przekazane do właściwości sądów powszechnych określone w tej ustawie stypizowane kategorie spraw.
Przedmiotowa sprawa objęta skargą (o pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego), na mocy nowej ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r., a konkretnie art. 220 tej ustawy, znalazła się w kategorii spraw wyłączonych z kognicji sądów administracyjnych.
Powyższa ocena wynika wprost z treści art. 220 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. W przepisie tym ustawodawca stwierdza mianowicie, iż spory o roszczenia ze stosunku służbowego funkcjonariuszy w sprawach niewymienionych w art. 218 ust. 1 i art. 219 ust. 1 i 2 rozpatruje sąd właściwy w sprawach z zakresu prawa pracy.
Wykładnia przepisów art. 218 ust. 1, art. 219 ust. 1 i 2 oraz art. 220 nowej ustawy nie budzi wątpliwości. Z treści tych przepisów jednoznacznie wynika, że w kognicji sądów administracyjnych pozostały następujące sprawy:
- z art. 218 ust. 1 ustawy, dotyczące:
1) zwolnienia ze służby,
2) przeniesienia z urzędu do pełnienia służby w innej jednostce organizacyjnej,
3) przeniesienia na niższe stanowisko służbowe,
4) zawieszenia w czynnościach służbowych.
Stwierdzić też należy, iż sprawy w przedmiocie roszczeń, wynikających ze stosunku służbowego o przyznanie, ustalenie, określenie prawa do pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego (art. 184 ustawy o SW) nie zostały wymienione w katalogu spraw, określonych w art. 218 ust. 1 ustawy. Tym samym konsekwentnie trzeba stwierdzić, iż w tym zakresie sądy administracyjne nie posiadają kognicji do rozpoznania omawianych sporów, stosownie do art. 220 nowej ustawy.