Wniosek w przedmiocie uznania za niedopuszczalne zarzutów w sprawie postępowania egzekucyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku U. P. o wstrzymanie wykonania postanowienia Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w sprawie ze skargi U. P. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie uznania za niedopuszczalne zarzutów w sprawie postępowania egzekucyjnego postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 08 października 2014 r. U. P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Komendanta [...] Policji z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] uznające za niedopuszczlne zarzuty w sprawie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie postanowienia Wojewody [...] z [...] kwietnia 2014 r. nr [...] wzywającego ww. do opróżnienia z rzeczy i osób jej prawa reprezentujących lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w W., pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przymusowego opróżnienia lokalu.

W treści skargi skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: ppsa, sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 ww. ustawy).

Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji musi zawierać uzasadnienie powodów, dla których Sąd winien postanowić o wstrzymaniu jej wykonania. Oznacza to, że obowiązek uprawdopodobnienia istnienia przesłanek z powyższego przepisu spoczywa na wnioskodawcy. Rozpoznając wniosek Sąd ocenia, czy w istocie podane przez stronę okoliczności wskazują na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

W postępowaniu wszczętym z wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Sąd nie ocenia legalności zaskarżonego orzeczenia.

Przepisy procedury sądowoadministracyjnej przewidują możliwość jedynie wstrzymania wykonania aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach danej sprawy, na podstawie których prowadzona jest egzekucja, nie udzielają natomiast kompetencji do wstrzymania czy też zawieszenia samego postępowania egzekucyjnego. Wstrzymanie postępowania egzekucyjnego możliwe jest w przypadku spełnienia przesłanek określonych w art. 23 § 6 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (patrz: postanowienie NSA z 28 maja 2013 r. sygn. akt II FSK 1256/13).

Ochrona tymczasowa, o której mowa w art. 61 § 3 ppsa, odnosi się do aktów lub czynności, które generalnie nadają się do wykonania. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu dotyczy takiej sytuacji rodzajowej, w ramach której zaskarżony do sądu administracyjnego akt wywołuje lub może wywołać skutki materialnoprawne. W uproszczeniu można powiedzieć, iż procedurą wstrzymania może być objęty akt, który podlega wykonaniu w drodze przymusu - w postępowaniu egzekucyjnym (patrz: postanowienie NSA z 14 marca 2013 r. sygn. akt II OZ 171/13).

Przez pojęcie "wykonanie aktu administracyjnego" należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny stanu rzeczy lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (patrz: J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, s. 186.).

W rozpoznawanej sprawie przedmiot wniosku o wstrzymanie wykonania stanowi postanowienie, uznające za niedopuszczlne zarzuty w sprawie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie postanowienia wzywającego skarżącą do opróżnienia z rzeczy i osób jej prawa reprezentujących lokalu mieszkalnego, pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przymusowego opróżnienia lokalu.

Biorąc powyższe pod uwagę, wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie mógł zostać uwzględniony, bowiem dotyczy aktu, który nie nadaje się do wykonania i nie wymaga wykonania. W tych okolicznościach, stosownie do art. 61 § 3 ppsa, wyłączona jest możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1