Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy wniosku L. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 2066/13 w sprawie ze skargi L.K. na uchwałę Zarządu [...] z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie niezakwalifikowania i nieumieszczenia na liście osób zakwalifikowanych do udzielenia pomocy mieszkaniowej poprzez wydanie skierowania do zawarcia umowy najmu lokalu postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 29 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 2066/13, odrzucił skargę L. K. na uchwałę Zarządu [...] z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [....] w przedmiocie niezakwalifikowania i nieumieszczenia na liście osób zakwalifikowanych do udzielenia pomocy mieszkaniowej poprzez wydanie skierowania do zawarcia umowy najmu lokalu
Odpis sentencji nieprawomocnego postanowienia wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 05 lutego 2014 r. (dowód doręczenia skarżącemu, k - 39).
W dniu 05 marca 2014 r., tj. w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej od wyżej wskazanego postanowienia, skarżący złożył na formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia 17 marca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 2066/13, ustanowił dla L. K., radcę prawnego w ramach przyznania prawa pomocy.
Pismem z dnia 27 marca 2014 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych zawiadomiła Sąd o wyznaczeniu radcy prawnego do prowadzenia sprawy z urzędu, w ramach przyznanego prawa pomocy.
W dniu 2 maja 2014 r. skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu, złożył skargę kasacyjną od wyżej wskazanego postanowienia z dnia 29 stycznia 2014 r., wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku podano, że w dniu 27 marca 2014 r. radca prawny P.G. otrzymał informację o wyznaczeniu jego w niniejszej sprawie jako pełnomocnika skarżącego z urzędu. A powyższą korespondencję otrzymał w dniu 2 kwietnia 2014 r. Z aktami sprawy zapoznał się natomiast w dniu 3 kwietnia 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego, reprezentowanego przez pełnomocnika z urzędu, o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest uzasadniony.
Zgodnie z art. 86 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie do postanowień art. 87 § 1 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.). Natomiast zgodnie z art. 87 § 4 P.p.s.a. równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Na wstępie należy podkreślić, iż zarówno w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak i w doktrynie dominuje stanowisko, iż przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej ustaje w dniu, w którym adwokat (radca prawny, doradca podatkowy, rzecznik patentowy) wyznaczony jako pełnomocnik z urzędu strony skarżącej, miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, nie później jednak niż dzień upływu 30 dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (vide: postanowienie NSA z dnia 8 czerwca 2006 r. sygn. I FZ 198/06; postanowienie NSA z dnia 1 października 2010 r. sygn. I OZ 725/11; publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, orzeczenia.nsa.gov.pl).
Powyższe gwarantuje stronie i jej pełnomocnikowi czas niezbędny do sporządzenia i wniesienia środka zaskarżenia wraz z żądaniem przywrócenia terminu, jednocześnie niedopuszczając nieograniczonej w czasie możliwość składania wniosku w trybie art. 86 P.p.s.a.
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy podkreślić, iż zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Z zestawienia bowiem daty doręczenia radcy prawnemu P.G. informacji z Okręgowej Izby Radców Prawnych o wyznaczeniu jego pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego w dniu 27 marca 2014 r. (powyższa korespondencja została doręczona w dniu 2 kwietnia 2014 r.) z datą wniesienia skargi kasacyjnej (2 maja 2014 r.) bezspornie wynika, że czynność ta została dokonana w terminie. Jednocześnie zachodzą w sprawie okoliczności wskazujące na brak winy skarżącego w uchybieniu terminowi, skoro wniesienie skargi kasacyjnej związane jest z tzw. przymusem adwokacko-radcowskim, a wniosek o przyznanie pełnomocnika z urzędu skarżący złożył w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej.
Z tych wszystkich względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., postanowił jak w postanowieniu.