Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Pisula - Dąbrowska Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. C. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Eugeniusza Wasilewskiego od orzekania w sprawie II SA/Wa 2069/07 ze skargi J. C. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] października 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego postanawia oddalić wniosek.
Wnioskiem datowanym na 7 czerwca 2009 r. J. C. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wyłączenie sędziego Eugeniusza Wasilewskiego od orzekania w sprawie z jego skargi na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, iż sędzia celowo nie dopuszcza do rozpoznania jego wniosku o wznowienie postępowania, poprzez matactwa i fałszowanie akt sprawy.
W dniu 6 sierpnia 2009 r. wskazany sędzia złożył pisemne oświadczenia, że po jego stronie nie zachodzą przesłanki przewidziane w art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej ppsa, wyłączające od rozpoznania sprawy o sygn. akt II SA/Wa 2069/07 oraz, że nie istnieją także inne okoliczności, które mogłyby wywołać wątpliwości co do jego bezstronności. Oświadczenie to znajduje się w aktach sprawy na karcie nr 339.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 18 § 1 pkt 1 - 6 ppsa, sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach: 1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki; 2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia; 3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli; 4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron; 5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą; 6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator; 7) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej. Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego skargą o wznowienie postępowania, nie może orzekać co do tej skargi (art. 18 § 3 ppsa).
Stosownie natomiast do treści art. 19 ppsa, niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Wniosek o wyłączenie sędziego strona zgłasza na piśmie lub ustnie do protokołu posiedzenia w sądzie, w którym sprawa się toczy, uprawdopodabniając przyczyny wyłączenia (art. 20 § 1 ppsa).
W ocenie Sądu wniosek skarżącego o wyłączenie od orzekania w sprawie sędziego Eugeniusza Wasilewskiego jest nieuzasadniony. J. C. podniósł bowiem, że wskazany sędzia blokuje rozpoznanie wniosku o wznowienie postępowania poprzez matactwa i fałszowanie akt. Jednakże z akt wynika, że wobec nieprecyzyjnego sformułowania żądania w piśmie datowanym na 1 grudnia 2008 r., skarżący został wezwany do udzielenia informacji, jaki cel procesowy posiada jego pismo oraz pouczony o skutkach braku sprecyzowania swego żądania. Z uwagi zaś na nieudzielenie odpowiedzi na wezwanie Sądu, pismo skarżącego zostało pozostawione bez rozpoznania - zgodnie z pouczeniem.
Zdaniem Sądu orzeczenie w zakresie postępowania wpadkowego, kończące się nawet negatywie dla skarżącego, nie wywołuje jednak wątpliwości co do bezstronności sędziego w rozpoznaniu niniejszej sprawy. O celu złożenia pisma decyduje sam skarżący, w przypadku nieprecyzyjnego wskazania żądania Sąd może jedynie dążyć do usunięcia dostrzeżonych niejasności, jednakże nie ma podstaw prawnych do narzucenia własnej interpretacji wniosku którejkolwiek ze stron postępowania. Nadto w ocenie Sądu, czynności sędziego podjęte zostały na podstawie i w granicach obowiązującego prawa, zmierzały do wyjaśnienia woli skarżącego, stąd zarzuty skarżącego mataczenia i fałszowania akt sprawy przez sędziego wobec braku współdziałania J. C. z Sądem poprzez udzielenie odpowiedzi na wezwanie Sądu, są niezrozumiałe i bezpodstawne.
Biorąc pod uwagę powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 22 § 1 i § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.