Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. R. na decyzję Szefa Agencji Wywiadu z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby postanawia: odrzucić skargę
W dniu [...] stycznia 2014 r. Szef Agencji Wywiadu wydał na podstawie art. 60 ust. 3, w związku z art. 50 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (t. j.: Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154 ze zm.) decyzję nr [...] w przedmiocie zwolnienia J. R. z dniem [...] maja 2014 r. ze służby w Agencji Wywiadu.
Wnioskiem z dnia 18 marca 2014 r. funkcjonariusz zwrócił się do Szefa Wywiadu z prośbą o ponowne rozpatrzenie sprawy zwolnienia go ze służby w Agencji Wywiadu i uchylenie rozkazu w tym zakresie.
Następnie Szef Agencji Wywiadu postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] stwierdził uchybienie terminu do wniesienia wniosku z dnia 18 marca 2014 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy.
J. R. pismem z dnia 15 października 2014 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w przedmiocie czynności zwolnienia ze służby w Agencji Wywiadu domagając się jednocześnie stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie zwolnienia ze służby w Agencji Wywiadu.
Skarżący zarzucił Szefowi Agencji Wywiadu podejmowanie czynności w przedmiocie zwolnienia ze służby z naruszeniem:
- art. 60 § 3 ww. ustawy poprzez jego błędne zastosowanie oraz błędne ustalenie stanu faktycznego polegające na przyjęciu, że funkcjonariusz świadomie wystąpił ze zgłoszeniem wystąpienia ze służby, podczas gdy w rzeczywistości złożył nieskuteczne oświadczenie woli rezygnacji ze służby;
- art. 60 § 3 ww. ustawy wobec braku zgłoszenia o wystąpieniu ze służby, w sytuacji gdy pierwszy rozkaz personalny o zwolnieniu ze służby został anulowany, a drugi rozkaz personalny w przedmiocie zwolnienia ze służby został wydany bez stosownego wniosku w tym zakresie;
- art. 65 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, poprzez błędną interpretację oświadczenia woli i przyjęcie, że funkcjonariusz złożył je w celu wystąpienia ze służby, podczas gdy nie można było przyjąć, iż wolą funkcjonariusza jest wystąpienie ze służby;
-art. 65 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, poprzez błędną interpretacje oświadczenia woli zawartego we wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego i przyjęcie, że skarżący złożył skuteczne oświadczenie woli o wystąpieniu ze służby;
- art. 88 w związku z art. 87 ustawy - Kodeks cywilny poprzez niezastosowanie tych przepisów i nie uznanie uchylenia się przez funkcjonariusza od oświadczenia woli złożonego pod wpływem groźby bezprawnej;
-naruszenie prawa polegające na tym, że decyzja wydana w przedmiocie zwolnienia ze służby w Agencji Wywiadu została skierowana do organów finansowych organu w celu jej realizacji bez skierowania jej do strony, czym organ doprowadził do nieważności tej decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 4 ustawy - Kodeks postepowania administracyjnego;
- art. 64 § 1 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu poprzez niezastosowanie tego przepisu w wyniku przyjęcia błędnej treści oświadczenia woli zawartego we wniosku urlopowym, nieuznania wyjaśnień funkcjonariusza, a następnie zwolnienie w okresie wnioskowanego urlopu wychowawczego.