Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku P. B. z dnia 20 grudnia 2007 r. o wstrzymanie wykonania decyzji Komendanta - Rektora [...] we W. z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu równowartości kosztów nauki w zakresie zakwaterowania, umundurowania oraz wyżywienia p o s t a n a w i a: - odmówić wstrzymania wykonania decyzji -
P. B. reprezentowany przez pełnomocnika procesowego złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek z dnia 20 grudnia 2007 r. o wstrzymanie wykonania decyzji Komendanta [...] we W. z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania P. B. do zwrotu równowartości kosztów nauki w zakresie zakwaterowania, umundurowania oraz wyżywienia.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, nie posiada stałego źródła utrzymania bowiem jest osobą bezrobotną, a środki pieniężne na finansowanie bieżących potrzeb oraz naukę otrzymuje od najbliższej rodziny. Dodatkowo podniósł, iż zagrożenie egzekucją uniemożliwi P. B. osiągnięcie lepszego wykształcenia, a co za tym idzie zmniejszą się jego możliwości uzyskania stałego i dobrze płatnego zatrudnienia, a także ograniczą szanse na usamodzielnienie się i na zwrot swoich zobowiązań.
Równocześnie pełnomocnik skarżącego wskazał, iż wystąpienie z wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji Rektora z dnia [...] kwietnia 2007 r. jest dopuszczalne, bowiem wniosek strony wnoszony do Sądu może mieć szerszy zakres przedmiotowy, gdyż można nim objąć wszystkie akty wydane lub podjęte w granicach danej sprawy, mimo, że przedmiotem zaskarżenia jest inna decyzja. Zdaniem pełnomocnika skarżącego istnieje bezpośredni związek między zaskarżonymi decyzjami a decyzją z dnia [...] kwietnia 2007 r., bowiem zaskarżone skargą z dnia 19 listopada 2007 r. decyzje dotyczą rozstrzygnięcia o istnieniu obowiązku a decyzja z [...] kwietnia 2007 r. rozstrzyga o wartości zobowiązania.
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W świetle tego przepisu sąd może wstrzymać wykonanie nie tylko zaskarżonego aktu, ale również wszystkich aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Kluczowe znaczenie ma ustalenie pojęcia "sprawy", w granicach której sąd może wstrzymać wykonanie aktów. Należy przyjąć, że ustawodawca odsyła do pojęcia sprawy administracyjnej w rozumieniu materialnoprawnym (identyczność podmiotów, identyczność przedmiotu, identyczność podstaw - prawnej i faktycznej), i przy takim szerokim rozumieniu sprawy mieści się nie tylko zaskarżona decyzja, lecz również decyzja wydana przez organ pierwszej instancji, decyzja wydana w postępowaniu w sprawie uchylenia lub zmiany ostatecznej decyzji, w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, we wznowionym postępowaniu i w odniesieniu do decyzji wydanej na podstawie art. 54 § 3. wszystkie te postępowania toczą się w tej samej sprawie administracyjnej, w której toczyło się postępowanie pierwotne i stanowią jego powtórzenie czy też przedłużenia (T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis 2005, s. 300 - 301).
Zatem, przedstawiając wyżej wskazany pogląd, nie można zgodzić się ze skarżącym, iż decyzja z dnia [...] kwietnia 2007 r. zobowiązująca do zwrotu równowartości kosztów nauki została podjęta w granicach sprawy, której dotyczy skarga, tj. decyzji odmawiającej zwolnienia z obowiązku zwrotu kosztów nauki, a tym samym brak jest podstaw do wstrzymania wykonania decyzji z dnia [...] kwietnia 2007 r.
Z tych względów, na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji.