Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. P. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 2181/11 sprawy ze skargi R. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia - odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku -
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 stycznia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 2181/11 oddalił skargę R. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku.
W piśmie z dnia 9 lutego 2012 r., nadanym w Urzędzie Pocztowym w dniu 10 lutego 2012 r., skarżący podniósł, że w związku z oddaleniem jego skargi czekał na "pozytywny znak sprawy", lecz do dnia 7 lutego 2012 r. nie otrzymał odpowiedzi. W dniu 8 lutego 2012 r. otrzymał telefonicznie informację z Sądu, że został "potraktowany negatywnie". W związku z powyższym zwrócił się do Sądu o przywrócenie mu terminu do uzyskania odpowiedzi i decyzji Sądu w sprawie.
Z uwagi na nieprecyzyjne sformułowanie wniosku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wezwał skarżącego, pismem z dnia 20 lutego 2012 r., do jego sprecyzowania, poprzez wskazanie, czy stanowi on wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 12 stycznia 2012 r., czy też został on złożony w innym celu.
Odpowiadając w wyznaczonym terminie na powyższe wezwanie, skarżący oświadczył, że prosi o nadesłanie wyroku wraz z uzasadnieniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia z urzędu odpisu sentencji. Natomiast stosownie do treści art. 86 § 1 cytowanej ustawy, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. W myśl art. 87 § 1 ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Z kolei zgodnie z art. 87 § 2 cyt. ustawy, w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że skarżący dochował siedmiodniowego terminu, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 87 § 1 ustawy. W niniejszej sprawie skarżący podniósł bowiem, że przyczyna uchybienia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku ustała w dniu 8 lutego
2012 r., tj. w dniu, w którym dowiedział się on telefonicznie o treści rozstrzygnięcia Sądu w niniejszej sprawie. Biorąc pod uwagę, że wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku skarżący wniósł w dniu 10 lutego 2012 r., uznać należy, iż wniosek ten został złożony w terminie określonym w art. 87 § 1 cytowanej ustawy.
Przechodząc do merytorycznej części oceny rozpoznawanego wniosku, należy stwierdzić, że okoliczności wskazane we wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku nie uprawdopodabniają braku winy skarżącego w uchybieniu terminu. Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się bowiem z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przez brak winy, o jakim mowa w art. 86 § 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć sytuacje, w których z przyczyn obiektywnie niezależnych, nawet przy zachowaniu najwyższej staranności skarżący nie miał możliwości dochowania ustawowego terminu. Przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminowi do dokonania czynności procesowej należy brać pod uwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, ale także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu.