Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2013 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku B. B., przedstawicielki ustawowej małoletniej D. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi małoletniej D. P., reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego - B. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: przyznać małoletniej D. P. prawo pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego.
Przedstawicielka ustawowa małoletniej D. P. - B. B. złożyła w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu - adwokata lub radcy prawnego, w celu wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 2189/12.
We wniosku wskazała, że pozostaje wraz z małoletnią córką we wspólnym gospodarstwie domowym i znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Podała, że rodzina obecnie utrzymuje z jej wynagrodzenia za pracę, które netto, po odliczeniu potrąceń komorniczych, wynosi 950 zł. Podniosła, że z tej kwoty musi opłacić koszty utrzymania mieszkania w wysokości 650 zł, uiścić opłatę za energię elektryczną - 110 zł oraz zakupić konieczne leki, co stanowi 100-150 zł miesięcznie. Podkreśliła, że w związku z tym jest ciągle zadłużona wobec spółdzielni mieszkaniowej, korzysta też z pomocy rodziny.
Oświadczyła, że oprócz mieszkania własnościowego o powierzchni 65 m2 nie posiada żadnego majątku, ani oszczędności.
W piśmie z dnia 9 kwietnia 2013 r. wskazała, że wnosi o ustanowienie radcy prawnego.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Na wstępie należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie na stronie skarżącej nie ciąży obowiązek poniesienia jakichkolwiek kosztów sądowych.
Stosownie do art. 239 pkt 1 lit. e ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), skarżący działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Z uwagi na powyższe, wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych nie podlega ocenie w odniesieniu do przesłanek ustawowych.
Natomiast należało zbadać, czy jest zasadny wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
Zgodnie z art. 262 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Dlatego - stosownie do art. 245 § 1 i 3 wskazanej wyżej ustawy, prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować tylko ustanowienie radcy prawnego lub adwokata. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Ze złożonego w niniejszej sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz akt administracyjnych wynika, że w chwili obecnej sytuacja materialna w rodzinie jest trudna.
Dochód gospodarstwa domowego stanowi obecnie kwota 950 zł netto. Oznacza to, że na jedną osobę w rodzinie wypada średnio po 475 zł miesięcznie.
W związku z powyższym należy uznać, iż w niniejszej sprawie strona skarżąca wykazała, że spełnia przesłanki do przyznania profesjonalnego pełnomocnika z urzędu, gdyż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Dlatego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 254 § 1, art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 oraz w związku z art. 262 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono, jak w sentencji.