Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Łukasz Krzycki po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. S. na rozkaz personalny S. A. W., nr [...] z dnia [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby postanawia: odrzucić skargę
Rozkazem personalnym nr [...] Z. S. (zwany dalej "Skarżącym") został zwolniony ze służby w A. W. Skarżący [...] złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Następnie [...] wniósł on skargę do Sądu, w której domagał się uchylenia zaskarżonego rozkazu personalnego w całości oraz zawieszenia postępowania do momentu rozstrzygnięcia przez Sąd sprawy ze skargi na decyzję P. R. M. w przedmiocie cofnięcia poświadczenia bezpieczeństwa.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 §1 P.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.). Jeżeli zaś stronie przysługuje prawo do zwrócenia się do organu, który wydał decyzję z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, strona może wnieść skargę na tę decyzję bez skorzystania z tego prawa (art. 52 § 3 P.p.s.a.).
Z przepisu tego wynika, że w przypadku wydania decyzji, od której stronie służy prawo zwrócenia się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, strona ma możliwość wyboru środka zaskarżenia. Strona może bowiem złożyć od takiej decyzji wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy albo wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Trzeba jednak podkreślić, że w przypadku, gdy strona skorzysta z prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, to nie jest dopuszczalnie zaskarżenie tej samej decyzji do sądu administracyjnego. Na mocy art. 52 § 3 P.p.s.a. wniesienie skargi jest możliwe bez skorzystania z prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy (z wnioskowania a contrario). Jeżeli zatem strona wystąpi z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, to traci możliwość wniesienia skargi do sądu. W przypadku zaś złożenia obydwu tych środków, skarga będzie podlegała rozpoznaniu przez sąd jedynie wówczas, gdy zostanie wniesiona jako pierwsza. Niedopuszczalne jest bowiem, aby ta sama decyzja była przedmiotem oceny organu administracji publicznej w postępowaniu administracyjnym oraz sądu w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że Skarżący najpierw skorzystał z prawa do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy ([...]), a następnie - nie czekając na rozstrzygnięcie organu - wniósł skargę do Sądu ( [...] ). Sąd uznał więc, że wniesienie skargi nastąpiło po złożeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, lecz przed otrzymaniem rozstrzygnięcia drugoinstancyjnego. Sąd stwierdził, że skarga wniesiona przez Skarżącego jest niedopuszczalna na gruncie art. 52 § 3 P.p.s.a. Przedmiotem skargi w takiej sytuacji mógłby być jedynie rozkaz personalny wydany w wyniku wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. Sąd odrzuca skargę, jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne. Na podstawie § 3 tego przepisu Sąd odrzuca skargę postanowieniem na posiedzeniu niejawnym.
Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 P.p.s.a. orzekł jak w postanowieniu.