Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 7 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata I.K. z dnia 27 czerwca 2012 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi B.M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: przyznać adwokatowi I.K. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 360 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 82,80 zł stanowiącą 23 % stawkę podatku od towarów i usług.
W skardze kasacyjnej wniesionej od wydanego w niniejszej sprawie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (pismo z dnia 27 czerwca
2012 r.) adwokat I.K. - pełnomocnik z urzędu B.M. - wystąpiła o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy.
Jednocześnie pełnomocnik oświadczyła, że koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały pokryte w całości lub w części. Wniosek ten powtórzyła na rozprawie przez Naczelnym Sądem Administracyjnym
W myśl zaś art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako ppsa, wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wynagrodzenie przyznaje wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 ppsa.
Z akt sprawy wynika, że wyznaczona przez Okręgową Radę Adwokacką w W., jako pełnomocnik z urzędu B.M., adwokat I.K. brała udział w postępowaniu zażaleniowym (złożyła zażalenie na postanowienia WSA w Warszawie z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt jw.), a także sporządziła i wniosła w imieniu skarżącej skargę kasacyjną od wydanego w sprawie wyroku, a tym samym dokonała czynności, której koszty ponosi Skarb Państwa według zasad określonych w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 461).
Otóż w myśl § 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" oraz pkt 2 lit. "d" i "a" tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji wynosi 240 zł, a w drugiej instancji: w postępowaniu zażaleniowym - 120 zł, a za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 100 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie wynagrodzenie adwokata ustanowionego z urzędu wynosi zatem 360 zł (§ 19 pkt 1 i § 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" i ust. 1 pkt 2 lit. "a" i "d" ww. rozporządzenia).
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia, w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Z tych względów, uznano, że pełnomocnikowi należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 360 zł podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług w oparciu o art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 ze zm.).
Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 w zw. z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.