Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA - Danuta Kania po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. M. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie wezwania do opróżnienia z rzeczy i osób lokalu mieszkalnego pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przymusowego opróżnienia lokalu postanawia - odrzucić skargę -
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z [...] kwietnia 2011 r. nr [...] wzywające M. M. do opróżnienia z rzeczy i osób jej prawa reprezentujących lokalu mieszkalnego nr [...] położonego w W. przy ul. [...], w terminie 30 dni od doręczenia tego postanowienia, pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przymusowego opróżnienia lokalu. Przedmiotowe postanowienie z dnia [...] sierpnia 2011 r. zostało odebrane przez M. M. w dniu 1 września 2011 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 42 akt administracyjnych).
Następnie pismem z dnia 3 października 2011 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym), skarżąca złożyła na powyższe postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, co zostało potwierdzone przez skarżącą w piśmie precyzującym skargę z dnia 5 stycznia 2012 r., skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Wojewody [...], który pismem z dnia [...] października 2011 r. nr [...], nadanym w dniu 10 października 2011 r. (dowód: koperta - k. 43 akt administracyjnych), przekazał skargę M. M. zgodnie z właściwością do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Skarga ta wpłynęła do organu II instancji w dniu 13 października 2011 r.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W sprawie, w pierwszej kolejności należało ustalić, czy wniesiona do Sądu skarga została złożona z zachowaniem ustawowego terminu, o którym mowa w art. 53 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - powoływanej dalej jako "ppsa"). Zauważyć należy, że w myśl art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ppsa, skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Zaskarżone postanowienie zostało doręczone skarżącej w dniu 1 września 2011 r., zatem ostatnim dniem do wniesienia skargi był dzień 3 października 2011 r.
Jak wynika z akt sprawy, skarżąca w dniu 3 października 2011 r., pomimo prawidłowego pouczenia o terminie i sposobie wniesienia skargi, złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Wojewody [...], tj. organu I instancji. Skarga ta następnie, pismem nadanym w dniu 10 października 2011 r., została przekazana, w trybie art. 65 kpa, zgodnie z właściwością do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Zestawiając datę doręczenia decyzji skarżącej, tj. 1 września 2011 r. z datą przekazania skargi organowi II instancji, tj. 10 października 2011 r., stosownie do treści art. 53 § 1 ppsa, należy stwierdzić, że skarga została wniesiona z uchybieniem terminu.
Podkreślić należy, że o zachowaniu terminu do wniesienia skargi nie decyduje data wniesienia skargi do organu administracji publicznej innego niż ten, którego działanie jest przedmiotem skargi, lecz data nadania skargi przez ten organ do właściwego organu (por. T. Woś (w:) T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 248). Dlatego też, dla oceny zachowania tego terminu nie można przyjąć daty nadania skargi do sądu lub do organu niewłaściwego w rozumieniu art. 54 § 1 ppsa, gdyż na tym etapie postępowania niedopuszczalne jest zastosowanie trybu przewidzianego w art. 65 kpa (zob. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 20 października 2004 r., IV SA/Gl 647/04, ONSAiWSA 2005, Nr 6, poz. 116). Stąd za datę wniesienia skargi przyjmuje się datę nadania jej do organu właściwego, tj. Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, a to nastąpiło po upływie ustawowego terminu. Z tego powodu skarga podlega odrzuceniu.
Ze względu na powyższe, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 ppsa, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji.