Wniosek w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak po rozpoznaniu w dniu 13 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. C. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 2518/11 w sprawie ze skargi R. C. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia - przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej-

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 30 marca 2012 r. oddalił skargę R. C. (dalej jako skarżący) na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu 21 maja 2012 r.

Pismem z 23 maja 2011 r., skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata. W związku z tym, Sąd postanowieniem z 5 czerwca 2012 r. ustanowił dla skarżącego adwokata i zwrócił się do Okręgowej Rady Adwokackiej w [...] o wyznaczenie konkretnego adwokata. Pismem z 29 czerwca 2012 r. Okręgowa Rada Adwokacka w [...] poinformowała adwokata P. M. o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu dla R. C. Ustanowiony z urzędu pełnomocnik, 16 lipca 2012 r. zapoznał się z aktami sądowymi sprawy II SA/Wa 2518/11, a 9 sierpnia 2012 r. złożył skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.

W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącego podniósł, że uchybienie terminu do złożenia skargi kasacyjnej nastąpiło z przyczyn niezawinionych, bowiem procedura wyznaczenia pełnomocnika z urzędu, zakończyła się po upływie terminu na wniesienie skargi kasacyjnej. Wskazał, że o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu dowiedział się z pisma Okręgowej Rady Adwokackiej, które zostało mu doręczone 10 lipca 2012 r. Podał, że w okresie od 10 lipca do dnia złożenia skargi kasacyjnej wraz wnioskiem o przywrócenie terminu, tj. do 9 sierpnia 2012 r. podejmował działania mające na celu ustalenie istnienia bądź nie istnienia podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, obejmujące zapoznanie się z aktami sprawy, w tym z uzasadnieniem wyroku, zgromadzenie materiałów i orzecznictwa oraz ich analizę. Jednocześnie podkreślił, że wraz z wniesieniem skargi kasacyjnej ustała przyczyna uniemożliwiająca złożenie wniosku o przywrócenie terminu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 dalej zwana "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Zatem wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu. Jednocześnie stosownie do treści art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.

Z powyższego wynika, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu liczy się od momentu ustania przyczyny uchybienia terminu, przy czym w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że mimo iż art. 87 § 1 p.p.s.a. zastrzega, że żądanie przywrócenia terminu należy zgłosić w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, to uwzględnienia wymaga fakt, iż zgodnie z § 4 art. 87 wskazanej wyżej ustawy równocześnie z wnioskiem strona jest zobowiązana dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. W konsekwencji uznaje się, że w wypadku ustanowienia pełnomocnika w trybie art. 244 p.p.s.a., dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest dzień, w którym pełnomocnik z urzędu miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, jednak nie później niż dzień upływu trzydziestu dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. postanowienie NSA z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt I FZ 198/06, niepubl., postanowienie NSA z dnia 15 marca 2007 r., sygn. akt II FZ 47/07, niepubl., postanowienie NSA z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt II FZ 570/11).

Prezentowana koncepcja z jednej strony gwarantuje stronie i jej pełnomocnikowi czas niezbędny do sporządzenia i wniesienia środka zaskarżenia wraz z żądaniem przywrócenia terminu, z drugiej zaś nie pozwala na nieograniczoną w czasie możliwość składania wniosku w trybie art. 86 p.p.s.a.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż adwokat P. M. o ustanowieniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego dowiedział się 10 lipca 2012 r., a wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej złożył 9 sierpnia 2012 r. Oznacza to zatem, że pełnomocnik skarżącego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej złożył w terminie otwartym do jego wniesienia, licząc od daty ustanowienia go pełnomocnikiem. Wniosek ten został uzasadniony, bowiem uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Wraz z wnioskiem została złożona skarga kasacyjna, co wyczerpuje wszystkie przesłanki z art. 87 p.p.s.a.

W tym stanie rzeczy na mocy art. 86 § 3 p.p.s.a., należało postanowić jak w sentencji.

Strona 1/1