Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. M. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2010 r. o sygn. akt II SA/Wa 81/10 postanawia: - odrzucić skargę o wznowienie postępowania -
W piśmie z dnia 12 stycznia 2015 r., sprecyzowanym pismem z dnia 3 lutego 2015 r. B. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2010 r sygn. akt II SA/Wa 81/10. W uzasadnieniu skargi skarżący poprzestał jedynie na wymienieniu podstaw wznowieniowych wskazanych w kodeksie postępowania administracyjnego, adresując je głównie do Wojewody [...]. Nie wskazał natomiast żadnych przesłanek wznowieniowych wskazanych w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 279 cytowanej ustawy, skarga o wznowienie postępowania powinna zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia.
Podstawę wznowienia określają przepisy art. 271, 272 i 273 ww. ustawy. Zgodnie z art. 271 cytowanej ustawy można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności, jeżeli:
1) w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się orzeczenia nie mogła domagać się wyłączenia,
2) strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania.
Ponadto, zgodnie z art. 272 i 273 cytowanej ustawy, można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie, jak również na tej podstawie, że orzeczenie zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym lub orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa.
Ustawa wskazuje także, że podstawą wznowienia postępowania jest późniejsze wykrycie takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Stosownie zaś do art. 280 powoływanej wyżej ustawy Sąd na posiedzeniu niejawnym bada kwestie terminowego wniesienia skargi o wznowienie postępowania oraz oparcia jej na ustawowych podstawach wznowienia. W przypadku uchybienia jednemu z tych wymagań sąd skargę odrzuca, w przeciwnym razie wyznacza rozprawę.
Należy mieć na uwadze, iż instytucja wznowienia postępowania jest nadzwyczajnym środkiem prawnym skierowanym przeciwko prawomocnemu wyrokowi. Taki charakter tego środka prawnego powoduje, że wznowienie postępowania może nastąpić jedynie z powodów ściśle określonych w ustawie. Skarga obligatoryjnie powinna zawierać wyraźne wskazanie podstawy wznowienia i jej uzasadnienie. Brak tych elementów powoduje, że skarga o wznowienie nie może być przez Sąd rozpoznana merytorycznie i podlega odrzuceniu (por. postanowienie NSA z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt I OZ 347/08, publ. LEX nr 494207).
W niniejszej sprawie wskazywane przez skarżącego okoliczności nie stanowią podstaw wznowienia postępowania określonych w art. 271-273 powołanej ustawy. Skarżący powołuje bowiem okoliczności dające podstawę do wznowienia postepowania administracyjnego, nie sądowego. Dlatego też skarga jego jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 280 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.