Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Marcinkowska po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku N. L. i D. L. reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego J. L. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi N. L. i D. L. reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego J. L. na decyzję Prezesa Zakładu ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia - przywrócić termin wniesienia skargi -
W dniu 26 stycznia 2018 r. J. L. - przedstawiciel ustawowy małoletnich N. L. i D. L., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Zakładu ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku wraz wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku wskazała, że termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 20 grudnia 2017 r. Wyjaśniła, że nie mogła wnieść skargi w terminie z uwagi na stan zdrowia, który uległ pogorszeniu. Wskazała, że dołącza historię swojej choroby. Podała także, że nie jest w stanie przedstawić zwolnienia lekarskiego ponieważ jest bezrobotna. Podniosła, że z powyższych względów uchybiła terminowi do wniesienia skargi bez swojej winy.
Do wniosku przedstawiciel ustawowy skarżących dołączyła dokument "Historia choroby. Poradnia zdrowia [...]" oraz receptę lekarską wystawioną przez lekarza [...], na której wpisano "[...]. Pacjentka nadal wymaga leczenia".
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik organu wskazał, że nie sprzeciwia się przywróceniu terminu do wniesienia skargi, albowiem przedstawiciel ustawowy małoletnich przekonująco umotywowała okoliczności, jakie sprawiły, iż nie była ona w stanie wnieść skargę w terminie. Pełnomocnik organu wyjaśnił także, że niezależnie od powyższego, organ nie dysponuje dowodem doręczenia zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 poz. 1369 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", sąd postanowi o przywróceniu terminu w sytuacji, gdy strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy.
W myśl art. 87 § 1 P.p.s.a, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (§ 3). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Wyjaśnić należy, iż zgodnie z przepisem art. 71a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778, z późn. zm.), Zakład może przesyłać pisma i decyzje listem zwykłym (ust. 1 ). W razie sporu ciężar dowodu doręczenia pisma lub decyzji, o których mowa w ust. 1, spoczywa na Zakładzie (ust. 2).
Komentowana regulacja nie może wywoływać negatywnych konsekwencji procesowych dla strony postępowania, gdyż w przypadku wątpliwości co do prawidłowości i momentu doręczenia pism i decyzji ciężar dowodu spoczywa na Zakładzie. Oznacza to, że doręczenie listem zwykłym będzie zawsze skutkowało wątpliwościami co do jego prawidłowości, zaś w praktyce niweczy możliwość przeprowadzenia skutecznego dowodu co do udowodnienia okoliczności doręczenia. Wątpliwości w powyższym zakresie powinny być rozstrzygane na korzyść strony postępowania, gdyż brak skutecznego doręczenia godzi w jej podstawowe uprawnienia procesowe, a przede wszystkim w możliwość skutecznego zaskarżenia wydanej decyzji.
Z nadesłanych przez przedstawiciela ustawowego skarżących dokumentów wynika, że od prawie 3 lat leczy się ona w poradni zdrowia [...].
W wystawionej w dniu 22 stycznia 2018 r. recepcie lekarz [...] stwierdził, że przedstawiciel ustawowy skarżących nadal wymaga leczenia. Skoro zatem w terminie do wniesienia skargi nastąpiło pogorszenie sytuacji zdrowotnej przedstawiciela ustawowego skarżących, to oznacza, że nie ponosi ona winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w oparciu o art. 86 § 1 P.p.s.a., orzekł, jak w sentencji postanowienia.