Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu P. K. od postanowienia starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 277/17 odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. K. na postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] grudnia 2016 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: - utrzymać w mocy postanowienie starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 277/17 -
P. K. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Z treści złożonego wniosku wynika, iż skarżący prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną i dwójką dzieci w wieku 15 lat. Rodzina wnioskodawcy utrzymuje się z dochodów uzyskiwanych ze stosunku pracy przez oboje małżonków w łącznej wysokości 4 800 zł. Skarżący wraz z rodziną zamieszkuje w mieszkaniu będącym własnością jego matki. W uzasadnianiu wniosku skarżący wskazał, że duża część dochodu przeznacza na wydatki na dzieci (głównie ubrania i buty) będące w wieku dojrzewania, które w związku z tym szybko wyrastają z posiadanych ubrań. Dodatkowo wskazał, że ponosi koszty związane z dojazdami żony do nowo podjętej pracy, czesnym za studia zaoczne małżonki (płatne co pół roku). Skarżący podał, że z uwagi na wszystkie wydatki domowe jest zmuszony pod koniec miesiąca do brania pożyczek tzw. chwilówek. Majątek skarżącego obejmuje samochód osobowy [...] rocznik 2000 o szacunkowej wartości 8 000 zł. Ponadto skarżący wskazał, że posiada środki pieniężne w gotówce i na koncie bankowym w kwocie około 1 000 zł. Stałe miesięczne wydatki to: czynsz 329 zł., gaz 110 zł., woda 120 zł., prąd 75 zł., telefon 50 zł., raty sześciu pożyczek i kredytów 736,7 zł., pożyczka tzw. chwilówka 200 zł., dojazdy małżonki wnioskodawcy do pracy 300 zł., czesne miesięcznie ok. 283 zł.
Postanowieniem z dnia 9 marca 2017 r. starszy referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy w żądanym zakresie.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że skarżący posiada stały dochód i oszczędności, a łączne stałe wydatki rodziny wnioskodawcy wskazane w formularzu to około 2 000 - 2 200 zł. Ponadto wskazano, że nie wszystkie podane przez skarżącego wydatki, np. koszty spłaty kredytów i pożyczek na łączną kwotę ponad 900 zł, można zaliczyć do wydatków koniecznych, służących do zapewnienia mieszkania, żywności i zdrowia. Ponadto zwrócono uwagę, że skarżący nie zaznaczył by miał szczególne wydatki, jak zobowiązania alimentacyjne, długi, zajęcia komornicze itp. Dodatkowo skarżący na dzień składania wniosku wskazał posiadanie zasobów pieniężnych w gotówce i na rachunkach bankowych w kwocie około 1 000 zł.
W postanowieniu stwierdzono także, że wprawdzie żona skarżącego podjęła pracę i budżet domowy został obciążany dodatkowymi wydatkami związanymi z dojazdami do pracy, to jednak z drugiej strony jest on zasilany dodatkowymi środkami. W ogólnym bilansie strona zyskała w budżecie domowym kwotę 1 500 zł.
W tej sytuacji starszy referendarz sądowy stwierdził, że skarżącego nie można zaliczyć do osób ewidentnie ubogich, które nie mają w ogóle dochodów, albo której dochody wystarczają tylko i wyłącznie na opłacenie najważniejszych potrzeb mieszkaniowo - bytowych i uznał, że skarżącego stać na uiszczenie kosztów sądowych.
Od ww. postanowienia skarżący wniósł sprzeciw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień referendarza sądowego, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8 P.p.s.a. (w tym od postanowień o odmowie przyznania prawa pomocy wydanych na podstawie art. 258 § 1 pkt 7 P.p.s.a.), sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. Wniesienie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu i rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym (art. 260 § 2 i § 3 P.p.s.a.).