Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. F. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi K. F. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości dodatku z tytułu wysługi lat postanawia - odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi -
W dniu 12 stycznia 2010 r. radca prawny, reprezentujący K. F., złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości dodatku z tytułu wysługi lat wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącego wyjaśnił, iż zaskarżoną decyzję doręczono skarżącemu w dniu 2 grudnia 2009 r., następnie w dniu 4 grudnia 2009 r. skarżący udzielił mu pełnomocnictwa procesowego do reprezentowania go w sprawie skargi na powyższą decyzję przed sądami administracyjnymi. Dalej pełnomocnik wskazał, iż w od 28 grudnia 2009 r. do 5 stycznia 2010 r. był niezdolny do pracy z powodu choroby - [...], na okoliczność czego przedstawił zaświadczenie lekarza sądowego z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...].
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie powyższego wniosku, wskazując, iż argumentacja pełnomocnika nie może stanowić podstawy do przywrócenia terminu do wniesienia skargi. Organ stwierdził, iż z przedstawionych okoliczności nie wynika, iż choroba miała charakter zdarzenia nagłego, czy też determinowała pobyt w szpitalu. Ponadto organ podniósł, iż profesjonalny pełnomocnik miał wystarczająco dużo czasu - od uzyskania pełnomocnictwa do czasu choroby, na przygotowanie skargi. Zakwestionował też wydanie zaświadczenia lekarskiego po ustaniu choroby, a w dniu wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do treści przepisu art. 87 § 2 powołanej ustawy przywrócenie terminu podlega ocenie pod kątem uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego oraz zachowania wymogów formalnych do złożenia tego wniosku.
Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przez brak winy, o jakim mowa w art. 86 § 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć sytuacje, w których z przyczyn obiektywnie niezależnych, nawet przy zachowaniu najwyższej staranności skarżący nie miał możliwości dochowania ustawowego terminu. Przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminowi do dokonania czynności procesowej należy brać pod uwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, ale także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu. Jeżeli natomiast przy dokonywaniu określonych czynności procesowych strona korzystała z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, to przy tej ocenie również należy ocenić obiektywny miernik należytej staranności, jakiej można wymagać od profesjonalnego pełnomocnika procesowego.