Wniosek w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Fularski po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adw. M.G. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie skargi A.T. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 października 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A.T. (dalej skarżąca) na ww. decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W dniu 13 listopada 2013 r. wyrok ten uprawomocnił się.

Pismem z dnia 25 listopada 2013 r. pełnomocnik skarżącej wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Wniosek swój uzasadnił tym, że wezwanie na rozprawę w dniu 10 października 2013 r. zostało wysłane do pełnomocnika na adres zarejestrowanej działalności ([...]), lecz nie na adres wskazany jako adres korespondencyjny ([...]). Podniosła, że wezwanie zostało doręczone osobie nie będącej pracownikiem kancelarii, lecz pracownikiem innej firmy znajdującej się pod tym adresem, pełnomocnik zaś korespondencji tej nie otrzymał. Uchybienie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia nastąpiło nie z winy pełnomocnika, który nie otrzymał informacji o wyznaczonym terminie rozprawy, w związku z czym się na nią nie stawił i nie miał wiedzy o wydanym orzeczeniu kończącym postępowanie, dlatego też nie złożył w terminie ww. wniosku. O wydanym wyroku pełnomocnik dowiedział się telefonicznie w sekretariacie wydziału w dniu 21 listopada 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Art. 85 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej "p.p.s.a."), wprowadził zasadę, iż czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku jeżeli strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.).

Tryb złożenia wniosku szczegółowo reguluje art. 87 p.p.s.a. W myśl jego § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast art. 86 § 2 p.p.s.a. stanowi, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

W ocenie Sądu we wniosku nie podniesiono okoliczności wskazujących na brak winy pełnomocnika skarżącej w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.

Pełnomocnik skarżącej jako główny argument przemawiający za uwzględnieniem jego wniosku wskazał nieprawidłowe doręczenie zawiadomienia o terminie rozprawy, na której wydano wyrok, na adres zarejestrowanej działalności, nie zaś na adres korespondencyjny. Rzeczywiście w piśmie Okręgowej Rady Adwokackiej w W. z dnia 17 lipca 2013 r. wskazano, że pełnomocnik skarżącej posiada adres korespondencyjny. Zawiadomienie o terminie rozprawy wyznaczonej na dzień 11 września 2013 r. zostało wysłane na adres zarejestrowania kancelarii i doręczone zostało dorosłemu domownikowi, który przekazał korespondencję pełnomocnikowi skarżącej, skoro na terminie rozprawy stawił się jej substytut. W związku z brakiem pełnomocnictwa substytucyjnego rozprawę odroczono, zawiadamiając o kolejnym terminie rozprawy wyznaczonej na dzień 10 października 2013 r., również na adres zarejestrowania kancelarii. Zawiadomienie pod tym adresem odebrał dorosły domownik. W dniu 8 października 2013 r. wpłynęło pełnomocnictwo od skarżącej, w którym widnieje adres zarejestrowania kancelarii adwokackiej, ten sam adres widnieje na kopercie zawierającej powyższe pismo. Zauważyć należy, że pełnomocnik nie zgłaszał wcześniej problemu kierowania korespondencji na adres siedziby kancelarii. Zawiadomienie o terminie rozprawy wyznaczonej na dzień 11 września 2013 r. zostało skutecznie doręczone pełnomocnikowi, o czym świadczy obecność substytuta pełnomocnika. W związku z tym mało prawdopodobnym jest by pełnomocnik nie wiedział o kolejnym terminie rozprawy. Zauważyć również należy, że pełnomocnik w kierowanej do Sądu korespondencji używał adresu siedziby kancelarii, nie zaś adresu korespondencyjnego.

Wskazane powyżej okoliczności świadczą nie o braku winy pełnomocnika, lecz o jego niedbalstwie. Potwierdzeniem tego jest również brak zapoznania się z aktami sprawy nie tylko przed pierwszym terminem wyznaczonej rozprawy, ale nawet do dnia uprawomocnienia się orzeczenia. Jak wynika z akt sprawy pełnomocnik zapoznał się z nimi dopiero w dniu 25 listopada 2013 r., a wyrok uprawomocnił się już w dniu 13 listopada 2013 r. Podkreślić należy, że pełnomocnik skarżącej jest profesjonalnym pełnomocnikiem, zaś stopień jego staranności ocenia się uwzględniając zawodowy charakter prowadzonej przez niego działalności.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż pełnomocnik skarżącego nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, co stanowi warunek niezbędny dla przywrócenia terminu.

Z powyższych względów Sąd nie znalazł podstaw do przywrócenia terminu i na mocy art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1