Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego postanawia: - odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi -
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 23 maja 2013 r. odrzucił skargę A. W. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego, wskazując że została ona wniesiona z uchybieniem trzydziestodniowego terminu. Odpis powyższego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu 28 maja 2013 r.
W dniu 4 czerwca 2013 r. skarżący wniósł, za pośrednictwem organu, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że nie zgadza się z oceną Sądu, że jego skarga została wniesiona z uchybieniem terminu, ponieważ dochował on drogi służbowej i dlatego wniósł skargę do Sądu za pośrednictwem kancelarii Szkoły Policji w K. Ponadto wskazał, że w jego ocenie, skoro przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) przewidują możliwość doręczania przesyłek za pośrednictwem dowódcy jednostki, to mógł wywodzić, że podobnie jest w przypadku Policji, jako formacji także mundurowej o zhierarchizowanej strukturze.
Organ nie zajął stanowiska, co do wniosku o przywrócenie terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do treści art. 87 § 1 tej ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Natomiast wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (§ 3).
W pierwszej kolejności należy wskazać, iż skarżący dochował siedmiodniowego terminu, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 87 § 1 ustawy. W ocenie Sądu dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu był dzień, w którym doręczono skarżącemu postanowienie Sądu o odrzuceniu skargi, czyli 28 maja 2013 r. Skarżący złożył natomiast wniosek o przywrócenie terminu w dniu 4 czerwca 2013 r.
Przechodząc do merytorycznej części oceny rozpoznawanego wniosku należy stwierdzić, że okoliczności wskazane przez skarżącego nie uprawdopodabniają braku jego winy w uchybieniu terminu. Kryterium braku winy bowiem, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przez brak winy, o jakim mowa w art. 86 § 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć sytuacje, w których z przyczyn obiektywnie niezależnych, nawet przy zachowaniu najwyższej staranności skarżący nie miał możliwości dochowania ustawowego terminu. Przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminowi do dokonania czynności procesowej należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, ale także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu.