Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M.M. z dnia 3 września 2013 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi K.Z. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: odmówić przyznania wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy
W dniu 5 września 2013 r. ustanowiony w niniejszej sprawie dla K.Z. adwokat z urzędu - adwokat M.M. - wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pismo, w którym wystąpił o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy (sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku).
W myśl zaś art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Z kolei, w odniesieniu do adwokatów, szczegółową regulację we wskazanej materii zawiera rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity Dz. U. 2013 r. poz. 461). Rozporządzenie to jako warunek przyznania adwokatom kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w § 20, wyraźnie wskazuje obowiązek zamieszczenia we wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oświadczenia, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Z treści tego przepisu wynika, że oświadczenie jest nieodzownym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie wynagrodzenia, stanowiącym przesłankę do przyjęcia, że praca adwokata nie została wynagrodzona i zachodzi prawna podstawa do poniesienia kosztów z tego tytułu przez Skarb Państwa na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (tekst jednolity
Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 ze zm.), por. postanowienie NSA z dnia 20 sierpnia 2008 r., sygn. akt I OZ 603/08 (Baza Orzeczeń NSA - http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Jednocześnie oświadczenie pełnomocnika o zapłaceniu lub nie opłat za wykonanie czynności w ramach pomocy prawnej przyznanej z urzędu jest elementem konstrukcyjnym wniosku o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego i zawarcie tego oświadczenia w treści wniosku warunkuje pozytywne jego rozpatrzenie (tak NSA w postanowieniu z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. akt II GZ 273/09, Lex nr 582846).
Należy przy tym wskazać, że oświadczenie nie może budzić wątpliwości, a z jego treści musi jednoznacznie wynikać, że skarżący w tej konkretnej sprawie, w której udzielono mu pomocy prawnej, nie pokrył jej kosztów w całości lub w części. Nie wystarczy zatem użycie sformułowania, że wyznaczony przez właściwą okręgową radę adwokacką adwokat wnosi o przyznanie kosztów adwokackich wg norm przepisanych, a tak uczynił pełnomocnik z urzędu w niniejszej sprawie. Brak w nim bowiem, wymaganego dyspozycją § 20 cyt. rozporządzenia, elementu oświadczenia.
Skoro zatem w złożonym do Sądu wniosku wyznaczony adwokat z urzędu takiego wniosku nie zamieścił, a powołany przepis ma charakter bezwzględnie obowiązujący, to tym samym wniosek, jako dotknięty brakiem nieusuwalnym, nie może zostać pozytywnie rozpoznany.
Z tych względów, na postawie art. 258 § 2 pkt 8 w zw. z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.