Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W dniu 25 czerwca 2011 r. (data stempla pocztowego) M. B. wniosła skargę na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] grudnia 2009 r. w przedmiocie odmowy przyznania prawa zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. We wniosku wyjaśniła, że nie wniosła "odwołania" we wskazanym w zaskarżonej decyzji terminie, ponieważ uznała, iż brak jest realnych szans na rzetelne rozpatrzenie sprawy, nadto jej małoletni syn miał problemy zdrowotne. Skarżąca podniosła również, że usiłowała we własnym zakresie uregulować relacje rodzinne. Jednak po porównaniu treści analogicznych decyzji otrzymanych przez innych lokatorów stwierdziła, że wydane zostały z naruszeniem prawa i zdrowym rozsądkiem przy braku poszanowania elementarnych zasad przyzwoitości.
Skarżąca nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie Sądu z dnia 15 marca 2011 r., w którym Sąd wezwał do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi oraz przedstawienia dowodów potwierdzających, że wniosek o przywrócenie terminu został wniesiony w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Pełnomocnik organu wniósł o odrzucenie skargi, wskazując, że skarżąca przez własne zaniedbanie nie złożyła skargi w terminie, nadto nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej ppsa, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Natomiast stosownie do treści art. 86 § 1 ppsa, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 ppsa). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 ppsa). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 ppsa).
Zaskarżoną decyzję M. B. otrzymała 14 grudnia 2009 r., stąd też termin do wniesienia skargi upłynął 13 stycznia 2010 r. Jednak skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia skarżąca nadała w urzędzie pocztowym dopiero 25 czerwca 2010 r.
Wobec braku ustosunkowania się do wezwania Sądu z dnia 15 marca 2011 r. Sąd dokonał oceny na podstawie niepełnych informacji zawartych w skardze i we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Oceniając wniosek w tym kontekście Sąd stwierdził, że skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, ponieważ nie wykazała, by uchybienie to nastąpiło z przyczyn od niej niezależnych. O braku winy strony w dochowaniu terminu do dokonania czynności można mówić jedynie wtedy, gdy jego dochowanie stało się niemożliwe wskutek niedających się usunąć trudności, takich jak: nagła choroba, pożar, powódź, czyli zdarzeń, które wykluczają osobiste działanie strony bądź osoby trzeciej. Przeświadczenia strony o braku realnych szans na rzetelne rozpatrzenie sprawy nie można kwalifikować jako brak winy, będącej przesłanką przywrócenia terminu, bowiem wniesienie skargi w tej sprawie zależało wyłącznie od woli strony. Również ogólna informacja o problemach zdrowotnych syna skarżącej nie wyjaśnia niemożności należytego działania i zachowania terminu do wniesienia skargi.
Nadto, z uwagi na nieudzielenie odpowiedzi na wezwanie Sądu z dnia 15 marca 2011 r. nie można jednoznacznie ustalić czy zachowany został siedmiodniowy termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Wobec powyższego Sąd przyjął, że bezpośrednią przyczyną wniesienia skargi było otrzymanie przez skarżącą wezwania przedsądowego Dyrektora Oddziału Regionalnego WAM w Z. z dnia [...] czerwca 2010 r. do dobrowolnego opuszczenia lokalu, nie zaś analiza treści analogicznych decyzji dotyczących innych lokatorów.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 86 i 87 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.