Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Beata Gibzińska po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi E.R. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na zakwalifikowanie do umieszczenia na liście osób zakwalifikowanych do zawarcia umowy najmu postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata D.L. kwotę 240 (dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, łącznie kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2018 r. przyznano E.R. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w [...] wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej adwokata D.L.
Wyznaczony pełnomocnik z urzędu złożył do akt sprawy pismo procesowe z dnia 3 września 2018 r., w którym poparł skargę oraz wniósł o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że nie zostały one opłacone w całości ani w części. Następnie adwokat M.J. działająca z substytucji pełnomocnika ustanowionego z urzędu adwokata D.L. reprezentowała skarżącą na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie. Jednocześnie wniosła o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że nie zostały one opłacone w całości ani w części.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.); zwanej dalej P.p.s.a. wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie natomiast do treści art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a. do czynności referendarza sądowego w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy należy wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez adwokata ustanowionego z urzędu, reguluje w rozpatrywanej sprawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714, z późn. zm.); zwane dalej rozporządzeniem.
W myśl § 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz
2) niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu.
Natomiast w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.
Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia, opłaty w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w innej sprawie to jest takiej, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna albo adwokat nie sporządził skargi i nie brał udziału w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynoszą 240 zł.
W myśl zaś § 4 ust. 3 rozporządzenia opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik z urzędu skarżącej został wyznaczony pełnomocnikiem przed Sądem I instancji. Adwokat D.L. złożył do akt pismo procesowe, udzielił pełnomocnictwa substytucyjnego adwokat M.J., która wzięła udział w rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie oraz wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, oświadczając, że koszty nie zostały opłacone w całości ani w części.
Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów oraz uwzględniając charakter sprawy, postanowiono przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia w kwocie 240 zł, podwyższone o kwotę 55,20 zł stanowiącą stawkę 23 % podatku od towarów i usług, co łącznie stanowi kwotę 295,20 zł.
Z tych względów, na podstawie art. 250 § 1 P.p.s.a. i art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a. w związku z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c oraz § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia, orzeczono jak w postanowieniu.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).