Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. N. z dnia 27 grudnia 2010 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. D. - przedstawicielki ustawowej małoletniego S. D. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: przyznać adwokatowi M. N. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 240 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 55,20 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
W dniu 27 grudnia 2011 r. adwokat M. N. - pełnomocnik z urzędu M. D. - pismem z tego samego dnia zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy.
Jednocześnie pełnomocnik oświadczyła, że koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały pokryte w całości lub w części.
W myśl zaś art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako ppsa, wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wynagrodzenie przyznaje wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 ppsa.
Z akt sprawy wynika, że wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w Warszawie, jako pełnomocnik z urzędu M. K., adwokat M. N., działając przez dalszego pełnomocnika - adwokata E. B., sporządziła i wniosła w imieniu skarżącej skargę kasacyjną od wydanego w sprawie wyroku oraz reprezentowała ją na rozprawie przed Sądem II instancji (v. odpis protokołu rozprawy przed NSA z dnia 26 listopada 2010 r., sygn. akt I OSK 1569/10), a tym samym dokonała czynności, której koszty ponosi Skarb Państwa według zasad określonych w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Otóż w myśl § 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" oraz pkt 2 lit. "a" tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji wynosi 240 zł, a w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 100 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie wynagrodzenie adwokata ustanowionego z urzędu wynosi 240 zł (§ 19 pkt 1 i § 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" i ust. 1 pkt 2 lit. "a" ww. rozporządzenia), bowiem nie prowadziła ona sprawy skarżącej przed Sądem I instancji. Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia, w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Z tych względów, uznano, że pełnomocnikowi należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 240 zł podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług w oparciu o art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) w zw. z powołanym § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia.
Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak sentencji.