Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2011 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego H. T. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi D. J. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz radcy prawnego H. T.: tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, kwotę 442,80 zł (czterysta czterdzieści dwa złote i osiemdziesiąt groszy), w tym: tytułem opłaty kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) oraz kwotę 82,80 zł (osiemdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy) tytułem 23% podatku od towarów i usług.
Radca prawny H. T., pismem z dnia 24 marca 2011 r. złożył w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego udzielonego skarżącemu D. J. z urzędu, oświadczając jednocześnie, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - dalej ppsa, wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.
W § 14 ust. 2 rozporządzenia, zostały wskazane konkretne czynności procesowe, za które przysługuje zwrot kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, zarówno w pierwszej, jak i w drugiej instancji.
Stosownie do treści § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie", wynosi 240 zł.
Natomiast z § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w drugiej instancji należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Przepis ten stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty za sporządzenie ww. pisma procesowego wynosi 50 % stawki minimalnej, określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, jeżeli sporządził ją ten sam radca prawny, który występował w sprawie przed Sądem I instancji.
Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie radca prawny H. T. został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego D. J. w postępowaniu przed sądem I instancji i występował przez wyznaczonego substytuta.
Jak wynika z akt sprawy, pomoc udzielona skarżącemu, za którą należy się pełnomocnikowi wynagrodzenie, polegała na występowaniu przed sądem I instancji oraz na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyroku z dnia 23 września 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 543/10. W powyższym orzeczeniu Sąd nie orzekł o wynagrodzeniu pełnomocnika ustanowionego z urzędu. Wyznaczony pełnomocnik nie otrzymał również stosownego wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Stosownie do powołanych wyżej przepisów ustalono, że należne r. pr. H. T. wynagrodzenie wynosi łącznie 360 zł - w tym 240 zł za udział w sprawie przed Sądem I instancji oraz 50% z 240 zł, czyli 120 zł za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Ponadto wynagrodzenie to powinno być podwyższone o kwotę 82,80 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który na dzień wydania postanowienia wynosi 23 %, co łącznie stanowi kwotę 442,80 zł.
Jednocześnie radca prawny, stosownie do § 16 rozporządzenia, złożył wymagane oświadczenie.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 250 ppsa w związku z art. 258 § 2 pkt 8 ppsa oraz stosownie do § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c i § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, postanowiono, jak w sentencji.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146 a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).