Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. J. na postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2010 r. znak [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku p o s t a n a w i a: umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie
W dniu 25 lutego 2010 r. L. J. reprezentowany przez pełnomocnika - radcę prawnego Z. P., złożył za pośrednictwem Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na postanowienie tego organu z dnia [...] stycznia 2010 r. znak [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W przypadku skutecznego cofnięcia skargi, postępowania sądowe ulega umorzeniu (art. 161 § 1 pkt 1 cyt. ustawy).
Pismem z dnia 19 lipca 2010 r. pełnomocnik skarżącego cofnął skargę na postanowienie Prezesa ZUS.
W ocenie Sądu cofnięcie skargi jest dopuszczalne i skuteczne, bowiem nie zmierza ono do obejścia prawa ani nie powoduje utrzymania w mocy decyzji dotkniętej wadą nieważności.
Z tych względów na mocy art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 w związku z art. 60 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji.