Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia M. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 61/09 odrzucające skargę kasacyjną od postanowienia z dnia 30 marca 2009 r. w sprawie ze skargi M. D. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego postanawia - odrzucić zażalenie -
Zgodnie z treścią art. 194 § 1 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, których przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej. Jednakże zgodnie z art. 194 § 4 cyt. ustawy, zażalenie w tym przedmiocie powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis art. 175 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną od postanowienia tego Sądu z dnia 30 marca 2009 r., ponieważ skarga kasacyjna nie została sporządzona przez osobę uprawnioną.
Zażalenie na to postanowienie, pomimo tzw. przymusu adwokackiego, czyli obowiązku sporządzenia przez uprawnione osoby wymienione w treści art. 175 powołanej ustawy, zostało przygotowane i wniesione przez skarżącą osobiście, stąd, jako niedopuszczalne na mocy przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podlega obligatoryjnemu odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.