Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. R. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę H. R. na wymienioną w sentencji postanowienia decyzję Prezesa Rady Ministrów z uwagi na wniesienie jej z uchybieniem terminu.
Odpis ww. postanowienia został doręczony pełnomocnikowi skarżącego 2 stycznia 2017 r. a 9 stycznia 2017 r. pełnomocnik skarżącego wniósł bezpośrednio do Sądu zażalenie na ww. postanowienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Niezależnie od wniesienia wniosku do Sądu pełnomocnik skarżącego wniósł ww. wniosek również do organu.
Pełnomocnik skarżącego wyjaśnił, że skarżący uchybił terminowi do wniesienia skargi bez swojej winy, ponieważ w zaskarżonej decyzji został błędnie pouczony co do adresu, na jaki ma złożyć skargę, skarżący nie posiada zaś wykształcenia prawniczego, dlatego też skargę, działając w dobrej wierze, przesłał na wskazany w pouczeniu decyzji adres.
Pełnomocnik organu wniósł o odrzucenie wniosku skarżącego jako spóźnionego i bezzasadnego. W ocenie pełnomocnika organu nie jest dopuszczalne przywrócenie terminu do rozpatrzenia ponownej skargi, która podlegałaby odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., a tak należy ocenić obecną sytuację, tzn. wniesienie skargi po jej odrzuceniu postanowieniem Sądu z dnia 16 grudnia 2016 r.
Nadto, w ocenie pełnomocnika organu trudno uznać, by pełnomocnik skarżącego o uchybieniu terminu do wniesienia skargi dowiedział się dopiero z postanowienia Sądu, a nie w sierpniu 2016 r. po przejrzeniu akt sprawy w siedzibie Sądu.
Pełnomocnik organu wyjaśnił też, że w pouczeniu wskazano iż skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Prezesa Rady Ministrów. Pouczenie to nie zawierało informacji, by skargę należy złożyć bezpośrednio do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 54 § 1 P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.
W myśl art. 53 § 1 P.p.s.a., skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Natomiast stosownie do treści art. 86 § 1 P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 P.p.s.a.). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 87 § 3 P.p.s.a.). Nadto, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 P.p.s.a.). Z kolei spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym (art. 88 zd. 1 P.p.s.a.).
W rozpatrywanej sprawie Sąd przyjął, że ustanie przyczyny uchybienia terminu do wniesienia skargi należy liczyć od dnia, w którym pełnomocnik skarżącego przejrzał i zapoznał się z aktami sprawy w siedzibie Sądu, czyli od dnia 9 sierpnia 2016 r. W konsekwencji stwierdzić należy, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi powinien być złożony najpóźniej 16 sierpnia 2016 r. Tymczasem wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został złożony wraz zażaleniem na postanowienie z dnia 16 grudnia 2016 r. odrzucające skargę - dopiero 9 stycznia 2017 r.
Wobec powyższego uznać należy, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi jest spóźniony i w konsekwencji podlega odrzuceniu. Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 88 P.p.s.a., orzekł, jak w sentencji postanowienia.