Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Beata Gibzińska po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku małoletniego G.D. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego J.D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi małoletniego G.D. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego J.D. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia 1. umorzyć postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. przyznać małoletniemu G.D. reprezentowanemu przez przedstawiciela ustawowego J.D. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
Małoletni G.D. reprezentowany przez przedstawiciela ustawowego J.D. złożył w dniu 24 maja 2018 r. (data stempla pocztowego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że jest jedynym żywicielem rodziny samotnie wychowującym małoletniego syna. Ma 60 lat i jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna z prawem do zasiłku dla bezrobotnych. Zaznaczył, że obecnie uzyskiwane środki finansowe są zbyt niskie, aby opłacić koszty postępowania oraz wynagrodzenie adwokata.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach przedstawiciel ustawowy małoletniego dziecka wskazał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z synem. Posiada dom w zabudowie bliźniaczej o powierzchni 57,23 m2, nieruchomość rolną o powierzchni 0,6013 ha, budynek gospodarczy o powierzchni 18,9 m2 oraz oszczędności w wysokości 10.000 zł (środki zgromadzone przez syna z chrztu i komunii). Utrzymuje się z comiesięcznych świadczeń: zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 678,71 zł, zasiłku rodzinnego na dziecko w kwocie 317,00, stypendium w wysokości 99,20 zł oraz świadczenia wychowawczego na dziecko w kwocie 500 zł, co stanowi łącznie 1.594,91 zł. Jako stałe zobowiązania i wydatki zaliczył comiesięczne opłaty za: prąd - 150 zł, wodę - 30 zł, gaz - 55 zł, śmieci - 30 zł, podatek od nieruchomości - 6 zł, ogrzewanie we własnym zakresie (węgiel i drzewo) - ok. 200 zł, co stanowi łącznie ok. 500 zł.
Mając powyższe na względzie zważono, co następuje:
Należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie skarżący, stosownie do treści art. 239 § 1 pkt 1 lit. e ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.); zwanej dalej P.p.s.a., nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Zgodnie z art. 249a powołanej ustawy, jeżeli (...) rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się. Skoro zatem skarżący w tej sprawie jest zwolniony z ustawy z obowiązku ponoszenia wszelkich kosztów sądowych, to postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, jako zbędne, należało umorzyć.
Natomiast art. 262 P.p.s.a. stanowi, że przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Stosownie zaś do treści art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować tylko ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Jak wynika ze złożonego wniosku oraz akt administracyjnych sytuacja materialna J.D. i jego małoletniego dziecka jest trudna.
Ojciec małoletniego skarżącego G.D. jest osobą bezrobotną. Dochód gospodarstwa domowego rodziny stanowią: zasiłek dla bezrobotnych pobierany przez ojca w wysokości 678,71 zł, zasiłek rodzinny na dziecko - 124 zł oraz dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka - 193 zł, łącznie 317,00 zł, stypendium w kwocie 99,20 zł, a także świadczenie wychowawcze na dziecko w wysokości 500 zł. Otrzymywane świadczenia, z których rodzina się utrzymuje w znacznej części przeznaczane są na bieżące utrzymanie, które wynosi ok. 500 zł (comiesięczne opłaty za: prąd - 150 zł, wodę - 30 zł, gaz - 55 zł, śmieci - 30 zł, podatek od nieruchomości - 6 zł, ogrzewanie we własnym zakresie (węgiel i drzewo) - ok. 200 zł).
W ocenie referendarza sądowego, mając na względzie informacje i dane wykazane w formularzu PPF, jak też wynikające ze znajdujących się w aktach sprawy dokumentów uznał, że w przypadku skarżącego zachodzi ustawowa przesłanka uzasadniająca przyznanie prawa pomocy. Przedstawiona sytuacja rodzinna i finansowa, a zwłaszcza fakt pobierania świadczeń rodzinnych na dziecko, które przysługują osobom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej, nie pozwala skarżącemu na ustanowienie pełnomocnika z wyboru bez uszczerbku utrzymania koniecznego.
Z tego względu, na podstawie art. 249a w zw. z art. 239 § 1 pkt 1 lit. e oraz art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 262 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.