Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. P. o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 8/17 zapadłego w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy podwyższenia dodatku służbowego postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W sprawie, wyrokiem z dnia 13 lipca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. P. (dalej: skarżący) na decyzję opisaną w sentencji niniejszego postanowienia.
Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącemu 24 lipca 2017 r.
Postanowieniem z dnia 28 września 2016 r. referendarz sądowy umorzył postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie. Odpis tego postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącemu 12 października 2017 r., a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 10 listopada 2017 r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Odpis tego postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącemu w dniu 22 listopada 2017r.
W dniu 27 listopada 2017 r. skarżący wniósł skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia tego środka odwoławczego. Uzasadniając wniosek, skarżący wskazał, że termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął w okresie kiedy przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie było prowadzone postępowanie w sprawie przyznania jemu prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Warunkiem przywrócenia terminu jest uprawdopodobnienie braku winy strony w jego uchybieniu. Zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu - art. 87 § 2 p.p.s.a.
Ponadto, stosownie do art. 88 p.p.s.a., spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Wyjaśnić należy, że w uchwale z 8 grudnia 2009 r. sygn. akt II GPS 5/09 (publ: ONSAiWSA z 2010 r. Nr 3, poz. 40) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że przez wniosek "spóźniony" należy rozumieć wniosek o przywrócenie terminu, który został wniesiony po upływie terminu określonego w art. 87 § 1 p.p.s.a., tj. po upływie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Na zasadach ogólnych termin ten może zostać przywrócony. Przez "niedopuszczalny" wniosek o przywrócenie terminu, o którym mowa w art. 88 p.p.s.a., rozumie się złożenie omawianego wniosku w następujących przypadkach: a) gdy uchybienie terminowi nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego (art. 86 § 2 p.p.s.a.); b) jeżeli wniosek dotyczy terminu, który nie podlega przywróceniu, np. instrukcyjnego terminu sądowego lub terminu materialnoprawnego (nieprzywracalnego); c) jeżeli ze względu na stan sprawy przywrócenie terminu stało się nieaktualne, np. wniesiono o przywrócenie terminu wniesienia zażalenia na postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji już po wydaniu wyroku przez sąd pierwszej instancji; d) jeżeli wniosek został złożony po upływie roku od uchybionego terminu, a nie dotyczy przypadku wyjątkowego, o którym mowa w art. 87 § 5 p.p.s.a; e) jeżeli strona nie uchybiła terminowi - a contrario z art. 86 § 1 ab initio p.p.s.a.