Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 24 października 2013 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi małoletnich M. G. oraz M. G. reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego M. G. oraz M. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: przyznać M. G. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
M. G. złożył w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata z urzędu.
We wniosku wskazał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z matką M. G. oraz dwójką rodzeństwa - M. i M. Podniósł, że wraz z rodzeństwem pozostaje na utrzymaniu matki, która po wypadku pobiera rentę chorobową - w wysokości 774,63 zł, dodatek pielęgnacyjny - w kwocie 459 zł oraz świadczenia rodzinne wraz z dodatkami - 1.047 zł - łącznie 2.280,63 zł.
Podał, że do stałych wydatków gospodarstwa domowego należy czynsz, który wraz z opłatą za energię elektryczną i gaz wynosi 390 zł, zakup leków - 200 zł, spłata pożyczki, której rata wynosi 200 zł, koszty dojazdu do szkoły i na rehabilitację - 440 zł.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Na wstępie należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie na stronie skarżącej nie ciąży obowiązek poniesienia jakichkolwiek kosztów sądowych.
Stosownie do treści art. 239 pkt 1 lit. e ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), skarżący działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Z uwagi na powyższe, wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych nie podlega ocenie w odniesieniu do przesłanek ustawowych.
Natomiast należało zbadać, czy jest zasadny wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
Zgodnie z art. 262 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Dlatego - stosownie do art. 245 § 1 i 3 wskazanej wyżej ustawy, prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować tylko ustanowienie radcy prawnego lub adwokata. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Ze złożonego w niniejszej sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz z akt administracyjnych wynika, że w chwili obecnej sytuacja materialna w czteroosobowej rodzinie skarżącego jest trudna.
Dochód gospodarstwa domowego stanowi kwota 2.280 zł. Oznacza to, że na jedną osobę w rodzinie wypada średnio po około 570 zł miesięcznie. Natomiast same opłaty związane z utrzymaniem mieszkania to kwota 390 zł.
W związku z powyższym należy uznać, iż w niniejszej sprawie strona skarżąca wykazała, że spełnia przesłanki do przyznania profesjonalnego pełnomocnika z urzędu, gdyż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Dlatego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 254 § 1, art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 oraz w związku z art. 262 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono, jak w sentencji.