Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 7 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M.K. z dnia 27 sierpnia 2012 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi J.B. na pismo Naczelnika Wydziału [...] Urzędu Miejskiego w W. z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie najmu lokalu mieszkalnego postanawia: przyznać radcy prawnemu M.K. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 180 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 41,40 zł stanowiącą 23 % stawkę podatku od towarów i usług.
W dniu 27 sierpnia 2012 r. radca prawny M.K. - pełnomocnik z urzędu J.B. - zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy - sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie postanowienia odrzucającego skargę.
Jednocześnie pełnomocnik oświadczyła, że koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały pokryte w całości lub w części. Do wniosku pełnomocnik dołączyła odpis sporządzonej opinii wraz z potwierdzeniem nadania tej opinii na adres skarżącego przesyłką poleconą.
W myśl zaś art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270), powoływanej dalej jako ppsa, wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wynagrodzenie przyznaje wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 ppsa.
Z akt sprawy wynika, że wyznaczona przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W., jako pełnomocnik z urzędu J.B., radca prawny sporządziła opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, a tym samym dokonała czynności, której koszt ponosi Skarb Państwa według zasad określonych w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Otóż w myśl § 14 ust. 2 pkt 1 lit. "c" tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji, w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna ani decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi 240 zł.
W myśl zaś § 14 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ww. rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie wynagrodzenie radcy prawnego ustanowionego z urzędu wynosi 180 zł, bowiem opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej sporządziła radca prawny, która nie występowała w sprawie przed Sądem I instancji.
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia, w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Z tych względów, uznano, że pełnomocnikowi należało przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 180 zł podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług w oparciu o art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 ze zm.) w zw. z powołanym § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia.
Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.