Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Beata Gibzińska po rozpoznaniu w dniu 20 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego E.S. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M.S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego E.S. kwotę 120 (sto dwadzieścia złotych) oraz kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, łącznie kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Radca prawny E.S. została wyznaczona przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w [...] pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej w niniejszej sprawie przed sądem pierwszej instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 sierpnia 2018 r. oddalił wniesioną skargę, a postanowieniem starszego referendarza sądowego z dnia 10 sierpnia 2018 r. zostało przyznane pełnomocnikowi z urzędu stosowne wynagrodzenie.
Wyznaczona pełnomocnik z urzędu w ustawowym terminie złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia wydanego wyroku i jego doręczenie wraz z uzasadnieniem, a następnie, przy piśmie z dnia 12 września 2018 r., złożyła opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od tego wyroku. Jednocześnie wystąpiła o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu, oświadczając, że nie zostały one opłacone w całości ani w części.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.); zwanej dalej P.p.s.a. wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie natomiast do treści art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a. do czynności referendarza sądowego w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy należy wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, reguluje w rozpatrywanej sprawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1715, z późn. zm.); zwane dalej rozporządzeniem.
Z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Przepis ten stanowi jednocześnie, że wysokość opłaty za czynności radców prawnych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie takiej opinii przez radcę prawnego, który występował w sprawie w pierwszej instancji, wynosi 50 % opłaty, określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, nie mniej niż 120 zł.
Stosownie zaś do § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, opłaty w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie", to jest takiej, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna, albo radca prawny nie sporządził skargi i nie brał udziału w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynoszą 240 zł.
Ponadto w myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia, opłatę za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
W przedmiotowej sprawie pomoc udzielona skarżącej w drugiej instancji, za którą należy się pełnomocnikowi z urzędu stosowna opłata, polegała na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku, wydanego w sprawie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
Stosownie zatem do powołanych wyżej przepisów ustalono, że opłata dla pełnomocnika z urzędu wynosi 50% z 240 zł, czyli 120 zł i powinna być podwyższona o kwotę 27,60 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który wynosi 23%, co łącznie stanowi kwotę 147,60 zł.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 250 § 1 P.p.s.a. w związku z art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a. oraz stosownie do § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b w związku z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia, orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.).