Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spr.) Sędzia WSA Anna Mierzejewska Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras Protokolant asystent sędziego Monika Michnik-Misterek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2010 r. sprawy ze skargi D.P. na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie wypłaty należności z tytułu zwolnienia ze służby w Państwowej Straży Pożarnej postanawia odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej zwolnił ze służby D.P. z dniem [...] kwietnia 2009 r. z uwagi na orzeczoną przez komisję lekarską trwałą niezdolność do służby, na mocy art. 43 ust. 2 pkt 1 oraz art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68 ze zm.).
Następnie, [...] Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej w O. wydał decyzję z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w sprawie wypłacenia funkcjonariuszowi należności z tytułu zwolnienia ze służby w Państwowej Straży Pożarnej.
W dniu [...] maja 2009 r. D.P., za pośrednictwem [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w O., skierował do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej pismo z dnia [...] maja 2009 r., w którym zażądał zapłaty odsetek ze względu na nieterminową wypłatę należności z tytułu zwolnienia ze służby w Państwowej Straży Pożarnej oraz rozważenia możliwości zmiany dodatku służbowego na maksymalny.
W odpowiedzi Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej pismem z dnia [...] czerwca 2009 r. znak: [...] poinformował wymienionego, że należne mu świadczenia pieniężne zostały wypłacone w dniu [...] maja 2009 r. Ponadto wyjaśnił, że wysokość dodatku służbowego ustalana jest kwotowo przez przełożonego uprawnionego do powołania (mianowania), z uwzględnieniem m.in. stopnia dyspozycyjności związanego z zajmowanym stanowiskiem oraz odpowiedzialności za podejmowane decyzje służbowe. Jak wynika bowiem z pisma [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w O. z dnia [...] maja 2009 r. znak: [...], strona przez okres 12 miesięcy poprzedzających zwolnienie ze służby przebywała na ciągłym zwolnieniu lekarskim, wobec czego przełożony nie znalazł podstaw do zmiany kwoty dodatku służbowego.
W dniu [...] lipca 2009 r. D.P. skierował do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej pismo, w którym stwierdził, że jego pismo z dnia [...] maja 2009 r. było odwołaniem od decyzji z dnia [...] kwietnia 2009 r.
W związku z powyższym, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...], na podstawie art. 134 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.); zwanej dalej k.p.a., stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania D.P. od decyzji [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w O. z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...].
W uzasadnieniu wskazał, że z treści pisma D.P. z dnia [...] maja 2009 r. nie wynikało, iż jest to odwołanie od decyzji [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w O. z dnia [...] kwietnia 2009 r. W jego ocenie, strona nie wyraziła niezadowolenia z treści tej decyzji, nie żądała jej uchylenia, wydania decyzji w trybie art. 138 k.p.a., ani też nie kwestionowała żadnych ustaleń decyzji czy też wysokości świadczeń, a jedynie termin spełnienia zobowiązania. Skoro zatem intencja wyżej wymienionego do złożenia odwołania od przedmiotowej decyzji ujawniła się dopiero w piśmie z dnia [...] lipca 2009 r., a nie w piśmie z dnia [...] maja 2009 r., to należało stwierdzić uchybienie terminu, określonego w art. 129 § 2 k.p.a., do jego wniesienia.