Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 985/12 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia - przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej-
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 grudnia 2012 r. oddalił skargę A. K. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji. Wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 21 stycznia 2013 r.
Wnioskiem z dnia 21 stycznia 2013 r. A. K. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego. W związku z tym, Sąd postanowieniem z dnia 5 lutego 2013 r. ustanowił dla A. K. radcę prawnego i zwrócił się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] o wyznaczenie konkretnego radcy prawnego. Pismem z dnia 19 lutego 2013 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] poinformowała radcę prawnego L. U. o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu dla A. K. Ustanowiony z urzędu pełnomocnik, w dniu 8 marca 2013 r. zapoznał się z aktami sądowymi sprawy II SA/Wa 985/12, a dnia 14 marca 2013 r. złożył skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącego podniósł, że uchybienie terminu do złożenia skargi kasacyjnej nastąpiło z przyczyn niezawinionych, bowiem procedura wyznaczenia pełnomocnika z urzędu, zakończyła się po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 dalej zwana "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Zatem wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu. Jednocześnie stosownie do treści art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Z powyższego wynika, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu liczy się od momentu ustania przyczyny uchybienia terminu, przy czym w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że mimo iż art. 87 § 1 p.p.s.a. zastrzega, że żądanie przywrócenia terminu należy zgłosić w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, to uwzględnienia wymaga fakt, iż zgodnie z § 4 art. 87 p.p.s.a. równocześnie z wnioskiem strona jest zobowiązana dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. W konsekwencji uznaje się, że w wypadku ustanowienia pełnomocnika w trybie art. 244 p.p.s.a., dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest dzień, w którym pełnomocnik z urzędu miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, jednak nie później niż dzień upływu trzydziestu dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. postanowienie NSA z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt I FZ 198/06, niepubl., postanowienie NSA z dnia 15 marca 2007 r., sygn. akt II FZ 47/07, niepubl., postanowienie NSA z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt II FZ 570/11).
Prezentowana koncepcja z jednej strony gwarantuje stronie i jej pełnomocnikowi czas niezbędny do sporządzenia i wniesienia środka zaskarżenia wraz z żądaniem przywrócenia terminu, z drugiej zaś nie pozwala na nieograniczoną w czasie możliwość składania wniosku w trybie art. 86 p.p.s.a.
Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż radca prawny L. U. o ustanowieniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego dowiedział się z pisma Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] z dnia 19 lutego 2013 r., z aktami sprawy zapoznał się 8 marca 2013 r. a wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej złożył w dniu 14 marca 2013 r. Oznacza to zatem, że pełnomocnik skarżącego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej złożył w terminie otwartym do jego wniesienia, licząc od daty ustanowienia go pełnomocnikiem. Wniosek ten został uzasadniony, bowiem uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Wraz z wnioskiem została złożona skarga kasacyjna, co wyczerpuje wszystkie przesłanki z art. 87 p.p.s.a.
W tym stanie rzeczy, na mocy art. 86 § 3 p.p.s.a., należało postanowić jak w postanowieniu.