Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung po rozpoznaniu w dniu 23 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. K. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi D. K. na decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: - odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi -
W niniejszej sprawie zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lipca 2015 r. strona skarżąca została wezwana do uiszczenia, w terminie 7 dni, wpisu sądowego od złożonej skargi w wysokości 200 zł.
Odpis wezwania doręczono skarżącemu w dniu 11 lipca 2015 r. (ZPO - k.65)
Skarżący nie uiścił wpisu w wyznaczonym terminie, natomiast w dniu 23 lipca 2015 r. zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia powyższej kwoty, dokonując jednocześnie czynności, której terminowi uchybił. W uzasadnieniu wniosku oraz w piśmie precyzującym z dnia 16 sierpnia 2015 r. skarżący wyjaśnił, że następnego dnia po otrzymaniu wezwania Sądu uległ awarii jego telefon komórkowy, służący mu m.in. do autoryzacji przelewów wychodzących z jego rachunku bankowego i dlatego nie mógł dokonać przelewu bankowego w wyznaczonym terminie. Ponadto wskazał, że przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu 19 lipca 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 ustawy). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2).
W pierwszej kolejności należy wskazać, iż skarżący dochował siedmiodniowego terminu, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 87 § 1 ustawy. Z oświadczenia skarżącego wynika, że dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu był dzień 19 lipca 2015 r., natomiast wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności skarżący wniósł w dniu 23 lipca 2015 r., w tym samym dniu uiścił wpis sądowy.
Przechodząc do merytorycznej części oceny rozpoznawanego wniosku należy stwierdzić, iż okoliczności wskazane przez skarżącego nie uprawdopodabniają braku jego winy w uchybieniu terminu. Kryterium braku winy bowiem, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przez brak winy, o jakim mowa w art. 86 § 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć sytuacje, w których z przyczyn obiektywnie niezależnych, nawet przy zachowaniu najwyższej staranności skarżący nie miał możliwości dochowania ustawowego terminu. Przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminowi do dokonania czynności procesowej należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, ale także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu.
W literaturze oraz orzecznictwie dominuje pogląd, że przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Nieuwagi lub zaniedbania nie można kwalifikować jako braku winy, będącego przesłanką przywrócenia uchybionego terminu (por. postanowienie NSA z 28 maja 2004 r., FZ 93/04 niepubl, postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2006r., sygn. akt I SAB/Wa 78/05, Lex nr 192260). W ocenie Sądu właśnie z taką sytuacją mamy do czynienia w rozpoznawanej sprawie. Skoro bowiem skarżący miał świadomość niemożności wykonania przelewu sądowego przez konto internetowe mógł skorzystać z innej możliwości uiszczenia wpisu, np. udać się do placówki banku i tam dokonać przelewu lub udać się bezpośrednio do Sądu i uiścić wpis sądowy w kasie Sądu. Tymczasem skarżący nie wyjaśnił dlaczego nie próbował lub - czy w ogóle próbował, uczynić zadość wezwaniu Sądu w innej formie (wykonując przelew bezpośrednio w banku lub uiszczając wpis w kasie Sądu.), nie potwierdził też swoich argumentów jakimikolwiek dokumentami.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.