Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. i M. W. o wymierzenie grzywny D. Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego we W. za niewykonanie wyroku z dnia 30 października 2008 r. sygn. akt II SA/Wr 485/04 postanawia: I. umorzyć postępowanie; II. zwrócić skarżącym ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu kwotę 200 zł (dwieście złotych) uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
D. i M. W. pismem z dnia 29 stycznia 2009 r. wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o wymierzenie grzywny D. Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego we W. za niewykonanie wyroku z dnia 30 października 2008 r. sygn. akt II SA/Wr 485/04.
D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we W. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.
Pismem z dnia 19 lutego 2010 r. skarżąca w imieniu własnym jak i drugiego skarżącego oświadczyła, że cofa skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skarżący może rozporządzać skargą. Oznacza to, że może zrezygnować z kontynuowania postępowania sądowego cofając skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd, chyba że zmierzałoby do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętej wadą nieważności.
W rozpatrywanej sprawie wyczerpane zostały przesłanki uzasadniające umorzenie postępowania przewidziane przytoczonym powyżej przepisem, gdyż skarżący w sposób skuteczny cofnęli skargę. Przeprowadzona analiza cofnięcia skargi pozwoliła stwierdzić, że cofnięcie to nie zmierza do obejścia prawa, jak również nie prowadzi do utrzymania w mocy rozstrzygnięcia dotkniętego wadą nieważności.
Mając zatem na uwadze powyższe ustalenia należało stosownie do postanowień art. 161 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowić jak w sentencji.
O zwrocie wpisu orzeczono na podstawie 232 § 1 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy.