Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Palus po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Wojewody D. o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Miejskiej J.G. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów sąsiadujących z gminą S. K., położonych w rejonie Trasy Cz.i ulicy L. w J.G. postanawia: uzupełnić wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 2018 r., sygn. akt II SA/Wr 188/18 w ten sposób , że dotychczasową sentencję oznacza jako punkt I i dodaje w sentencji wyroku punkt II w brzmieniu: " II. zasądza od Gminy J. G. na rzecz skarżącego kwotę 480 złotych (słownie: czterysta osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewoda D.- działając w trybie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1875 ze zm.) oraz art. 54 § 1 i art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), dalej "p.p.s.a." - wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Rady Miejskiej J.G. nr [...] z dnia [...] r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów sąsiadujących z gminą S.K., położonych w rejonie Trasy Cz. i ulicy L.w J.G.
Wyrokiem z dnia 12 czerwca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu stwierdził nieważność § 12 pkt 2 lit. b we fragmencie "w tym gazociągi" oraz § 15 pkt 5 zaskarżonej uchwały.
Pismem z dnia 11 lipca 2018 r. pełnomocnik Wojewody D. wniósł o uzupełnienie powyższego wyroku przez zasądzenie od strony przeciwnej na rzecz organu nadzoru kosztów postępowania według norm przepisanych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 157 § 1 p.p.s.a. strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
W realiach niniejszej sprawy za uzasadniony w całości należało uznać wniosek strony skarżącej o uzupełnienie wyroku w zakresie orzeczenia o kosztach postępowania sądowego. W wyroku kończącym postępowanie nie zostało bowiem wydane postanowienie w zakresie zwrotu kosztów postępowania sądowego, o co z kolei wnioskowała strona w złożonej przez siebie skardze.
Zgodnie z art. 200 p.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania zwrot kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw. W skład tych kosztów wchodzą - zgodnie z dyspozycją art. 205 § 3 p.p.s.a. - m.in. koszty sądowe oraz wynagrodzenie adwokata lub radcy prawnego reprezentującego stronę, nie wyższe jednak niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego.
W realiach niniejszej sprawy Wojewoda D. był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, który jakkolwiek nie brał udziału w rozprawie, to jednak podjął działania reprezentacji przez złożenia pisma procesowego z 18 kwietnia 2018 r. stanowiącego replikę na twierdzenia strony przeciwnej zawarte w odpowiedzi na skargę. Z tych względów Sąd uznał wniosek strony i orzekł jak w sentencji postanowienia. Zasądzona kwota kosztów postępowania obejmuje wynagrodzenie radcy prawnego reprezentującego skarżącego w toku postępowania sądowego w kwocie 480 złotych, stosownie do treści § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804 ze zm.).