Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. w P. na uchwałę Rady Miejskiej w G. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków postanawia: odmówić stronie skarżącej przywrócenia terminu do uzupełnienia braku skargi
Uzasadnienie:
Reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego , skarżąca spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na opisaną wyżej uchwałę. Skarga nie była opatrzona podpisem
Zarządzeniem z dnia 17 czerwca 2009 r. wezwano pełnomocnika skarżącej spółki do uzupełnienia w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi braków formalnych skargi poprzez jej podpisanie i odesłanie na adres Sądu.
Powyższe wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi strony skarżącej na adres podany w skardze i odebrane przez osobę uprawnioną do odbioru korespondencji w dniu 22 czerwca 2009r.
Pismem z dnia 1 lipca nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 3 lipca 2009r. pełnomocnik strony skarżącej wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez jej podpisanie, w załączeniu przesyłając podpisaną kopię skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że w istocie wezwanie do uzupełnienia braków skargi zostało doręczone pełnomocnikowi w dniu 22 czerwca 2009r., zatem termin wykonania wezwania Sądu upłynął w dniu 29 czerwca 2009r. Natomiast w związku z tym, że w dacie wpływu wezwania pełnomocnik rozpoczął pracę po dwutygodniowym urlopie, a w dniach 25 i 26 czerwca wykonywał czynności służbowe poza siedzibą spółki, powyższy brak miał zostać uzupełniony w ostatnim dniu terminu tj. 29 czerwca 2009r. Tymczasem jak podano " z przyczyn osobistych" pełnomocnik nie mógł stawić się w pracy w tym dniu i skorzystał z prawa do tzw. urlopu na żądanie. W ślad za wnioskiem nadesłano kopię karty urlopowej z dnia 29 czerwca 2009r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 87 p.p.s.a., w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu, wniesionym w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, do sądu, w którym czynność miała być dokonana (§ 1), należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2), a równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4). Podstawowymi przesłankami, które warunkują przywrócenie terminu jest zatem zachowanie wymogu formalnego z art. 87 § 1 p.p.s.a. oraz stwierdzenie uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego.
Brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od osoby dbającej należycie o swoje interesy. Od strony postępowania można bowiem oczekiwać i wymagać szczególnej staranności w zakresie prowadzenia swych spraw. Dopuszczenie się przez stronę choćby lekkiego niedbalstwa daje podstawę do przyjęcia jej zawinienia w uchybieniu terminu i odmowy przywrócenia terminu. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2006 r., sygn. akt I SAB/Wa 78/05, Lex nr 192260).