Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 13 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. B. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi G. B. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. z dnia 19 listopada 2013 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia linii brzegu potoku postanawia: oddalić wniosek.
Decyzją z dnia 19 listopada 2013 r., nr [...] Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. utrzymał w mocy decyzję Starosty D. z dnia 2 września 2013 r. nr [...] ustalającą linię brzegu potoku B..
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skarżąca G. B. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na czas trwania niniejszego postępowania. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że ostateczna decyzja daje Staroście D. podstawę do przejęcia części gruntu pod zbiornikiem i wpisania do zasobu Skarbu Państwa, co wyłączy tę część gruntu z obrotu. W momencie ujawnienia decyzji w księdze wieczystej cały zbiornik będzie wodą płynącą czyli wodą publiczną, do której dostęp może mieć każdy. Według skarżącej, zostanie wówczas zobowiązana do udostępnienia przejść do wody, a ewentualne zasady korzystania ze zbiornika przez wędkarzy określi Regionalny Dyrektor Gospodarki Wodnej we W. W związku z możliwością korzystania z wody przez nieograniczoną liczbę osób przemieszczających się po gruncie oddanym skarżącej w użytkowanie wieczyste może ona ponieść nieodwracalne szkody majątkowe bez możliwości ustalenia osoby, która je wyrządziła.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności stanowi zatem w świetle powyższej regulacji, odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a. i dotyczy jedynie okoliczności faktycznych o charakterze wyjątkowym.
Rozpoznając wniosek w zakresie przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a., Sąd uznał, że nie zasługuje on na uwzględnienie. W rozpatrywanej sprawie skarżąca nie wskazała żadnych okoliczności, których wystąpienie przemawiałoby za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji. Zdaniem Sądu, nie uprawdopodobniła, że wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki, zaś subiektywne poczucie skarżącej, że decyzja ta jest niezgodna z prawem, nie może być podstawą do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie jej wykonania. Wskazać bowiem należy, że odnośnie merytorycznych kwestii, Sąd będzie się wypowiadał odrębnym orzeczeniem rozpoznając skargę obejmującą przedmiotową decyzję.
Wskazać również należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 145 ze zm.), jeżeli śródlądowa woda powierzchniowa płynąca lub wody morza terytorialnego albo morskie wody wewnętrzne zajmą trwale, w sposób naturalny, grunt niestanowiący własności właściciela wody, grunt ten staje się własnością właściciela wody. Jak wynika z treści powyższego przepisu zmiana właściciela w tej sytuacji następuje z mocy samego prawa. Podkreślić jednak trzeba, że dotychczasowemu właścicielowi gruntu będzie przysługiwało odszkodowanie od właściciela wody na warunkach określonych w ustawie (art. 17 ust. 2 Prawa wodnego). Tym samym trudno jest zdaniem Sądu przyjąć, jako przesłankę wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji fakt, że wskutek jej wykonania nastąpi ujawnienie w księgach wieczystych praw przysługujących Skarbowi Państwa (vide: postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 27 sierpnia 2012 r., sygn. akt II SA/Gl 897/12). Następstw takich nie może spowodować też sama przez się okoliczność, że sporna część gruntu pod zbiornikiem stanie się własnością Skarbu Państwa, w sytuacji gdy nie oznacza to automatycznie zmiany sposobu korzystania z tej części zbiornika (zmiany funkcji). Trudno odwracalnych skutków lub znacznej szkody nie spowoduje także udostępnienie w takim przypadku linii brzegowej osobom trzecim.
Biorąc pod uwagę powyższe wniosek skarżącej podlegał oddaleniu przy uwzględnieniu treści art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a.