Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II skargi kasacyjnej D. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 200/11 w sprawie ze skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 3 stycznia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia z urzędu nieważności postępowania postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę D.W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 3 stycznia 2011 r. w przedmiocie stwierdzenia z urzędu nieważności postępowania.
Odpis powyższego wyroku wraz z uzasadnieniem został skutecznie doręczony skarżącej w dniu 11 czerwca 2015 r. Wraz z doręczeniem odpisu wyroku skarżąca została pouczona o przysługującej skardze kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz o tym, że skarga kasacyjna powinno być sporządzona pod rygorem jej odrzucenia przez adwokata lub radcę prawnego.
W dniu 10 lipca 2015 r. skarżąca wniosła osobiście sporządzoną skargę kasacyjną od w/w wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.) od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Stosownie do art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Przepis art. 175 § 1 p.p.s.a. stanowi natomiast, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3. Stosownie do § 2 tego artykułu przepisu § 1 nie stosuje się, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. W myśl z kolei § 3 art. 175 skarga kasacyjna może być sporządzona przez: 1) doradcę podatkowego - w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami; 2) rzecznika patentowego - w sprawach własności przemysłowej.
W rozpoznawanej sprawie - wbrew pouczeniu - skarga kasacyjna nie została sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, tylko osobiście przez skarżącą, która nie jest żadną z osób wymienionych w § 2 art. 175 p.p.s.a. Tym samym sporządzona przez nią osobiście skarga kasacyjna jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu, co też orzeczono w sentencji kierując się dyspozycją z art. 178 p.p.s.a.