Wniosek w przedmiocie nakazu wykonania konserwacji rowu melioracji wodnej szczegółowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 17 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M.W. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie nakazu wykonania konserwacji rowu melioracji wodnej szczegółowej postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Zgodnie zaś z art. 61 § 3 P.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.

Z przepisu art. 61 § 3 P.p.s.a. wynika, że wniosek o wstrzymanie wykonania musi dotyczyć aktu, którego wykonanie ma być wstrzymane, powinien kwalifikować się do wykonania. Uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa zaś na wnioskodawcy. To stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądowoadministracyjnym. Jak wskazał NSA w postanowieniu z dnia 14 lipca 2010 r. (sygn. akt II GSK 779/10, publ. LEX nr 673837) obowiązek wykazania okoliczności stanowiących podstawę wstrzymania wykonania decyzji spoczywa na wnioskodawcy. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności odzwierciedlających możliwość zajścia zagrożeń, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a., a brak należytego uzasadnienia w tym zakresie uniemożliwia pozytywną dla strony ocenę takiego wniosku. W innym orzeczeniu NSA stwierdził, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności należy poprzedzić analizą przedstawionego przez wnioskodawcę uzasadnienia pod kątem spełnienia przesłanek wskazanych w przepisie art. 61 § 3 P.p.s.a.. Ocena ta jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku. Powinna być spójna i odnosząca się do konkretnej sytuacji wnioskodawcy. Należy co najmniej uprawdopodobnić wystąpienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. (zob. postanowienie NSA z dnia 17 stycznia 2011 r., sygn. akt II FZ 720/10, publ. G.Prawna 2011/44/16).

W rozpatrywanej sprawie przedmiotem wniosku o wstrzymanie wykonania jest decyzja, którą utrzymano w mocy decyzję organu I instancji nakazującą wykonanie skarżącemu konserwacji rowu melioracji wodnej szczegółowej w zakresie wykoszenia traw, odmulenia dna oraz usunięcia drzew i krzewów rosnących w dnie rowu. We wniosku skarżący wskazał, że zaskarżona decyzja rodzi bardzo daleko idące skutki w sferze prawnie chronionych uprawnień skarżącego. Skarżący w przypadku nieuwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji zmuszony byłby wykonać prace w niej nakazane w chwili obecnej, tzn. w okresie zimy, kiedy to panujące warunki atmosferyczne uniemożliwiają przeprowadzenie prac ziemnych.

Tak sformułowany wniosek uniemożliwia Sądowi jego merytoryczną ocenę. Skarżący w uzasadnieniu swojego wniosku zwrócił uwagę w istocie na trudności z jakimi wiązać się może wykonanie nakazanej konserwacji rowu w okresie zimy, nie wskazując jednak, czy w sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody czy też spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Niewskazanie zaś we wniosku o wstrzymanie zaskarżonej decyzji konkretnych okoliczności uzasadniających twierdzenie, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, oznacza brak przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej.

W rezultacie Sąd uznał, że w niniejszej sprawie nie zaistniały podstawy do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji i dlatego też wniosek w tym przedmiocie nie został uwzględniony. Stąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1