Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Krupiński Protokolant: - Po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym przy udziale --- sprawy ze skargi M. i L. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] nr [...] w związku ze skargą M. i L. W. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 października 2003 r., sygn. II SA/Wr 2687/2000 postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania
Wyrokiem z dnia 9 października 2003 r., sygn. II SA/Wr 2687/2000 oddalona została skarga M. i L. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...], odmawiającą wznowienia postępowania administracyjnego.
W piśmie z dnia 12 października 2003 r., nazwanym "zażaleniem" skarżący zarzucili, iż otrzymali odpis postanowienia odmawiającego ustanowienia dla nich pełnomocnika z urzędu już po rozpoznaniu sprawy przez Sąd, a to z kolei spowodowało, że nie byli oni należycie reprezentowani przed Sądem i zostali ograniczeni w możliwości działania przed tym Sądem, tym bardziej, iż w okolicznościach sprawy udział adwokata lub radcy prawnego był niezbędny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Pismo skarżących ze względu na jego treść, a nie nazwę (od orzeczeń NSA w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r. nie przysługiwały żadne środki odwoławcze, w tym także zażalenia), należało zakwalifikować jako żądanie wznowienia postępowania sądowo - administracyjnego z przyczyn procesowych.
Po myśli art. 97 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1271) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Podniesiona w skardze przyczyna mieści się w treści przepisu art. 271 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270), który stanowi, iż można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.
Z kolei przepis art. 280 § 1 ustawy stanowi, ze sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.
W rozpoznawanej sprawie wskazana przez skarżących przyczyna nie zachodzi. Mimo nie doręczenia im odpisu postanowienia o odmowie ustanowienia pełnomocnika z urzędu przed terminem rozprawy, na której zapadł wyrok, orzeczenie takie zapadło, miało dla nich treść negatywną (odmówiono ustanowienia pełnomocnika) i było z chwilą podjęcia prawomocne. Data doręczenia tego postanowienia stronie nie ma w takich okolicznościach znaczenia prawnego.
Jednocześnie skarżący L. W. był obecny na rozprawie i brał w niej udział. Skarżąca M. W. nie stawiła się, ale była o terminie rozprawy powiadomiona.
Skoro zatem skarżący zostali w sposób prawidłowy powiadomieni o terminie rozprawy, na której zapadł wyrok i nie zachodziła potrzeba ustanowienia i w konsekwencji powiadomienia ewentualnego pełnomocnika, brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia za uzasadniony sformułowanego w skardze o wznowienie postępowania zarzutu pozbawienia możliwości obrony swoich praw.
Tym samym, wobec tego, że nie zachodzi żadna ustawowa przyczyna żądania wznowienia postępowania, należało przyjąć, iż skarga nie opiera się na ustawowej podstawie wznowienia postępowania i po myśli art. 280 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi podlegała ona odrzuceniu.