Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym : Przewodniczący: Asesor WSA - Anna Siedlecka po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Skarbu Państwa - reprezentowanego przez Prezydenta W. wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej na decyzję Wojewody D. z dnia [...]Nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji Prezydenta W. w sprawie zwrotu na rzecz J. H. wywłaszczonej nieruchomości oraz zwrotu wypłaconego odszkodowania postanawia: odrzucić skargę.
Prezydent W. decyzją z dnia [...]Nr [...]orzekł o zwrocie na rzecz J. H. nieruchomości położonej we W. w obrębie S. , oznaczonej numerem geodezyjnym [...]i [...],[...], o pow. [...], stanowiącą obecnie własność Gminy W.
Od decyzji tej Z. H. wniósł odwołanie do Wojewody D.
Wojewoda D. decyzją z dnia [...]Nr [...]uchylił decyzję Prezydenta W. z dnia [...]i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
W motywach uzasadnienia organ odwoławczy wskazał, że Prezydent W. naruszył przepisy prawa procesowego, tj. art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a., stosownie do których był zobowiązany, a czego w pełni nie uczynił, podjąć wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy , mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli, jak też był obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy , a w uzasadnieniu decyzji dokładnie i wyczerpująco wskazać fakty, które uznał za udowodnione, na których się oparł oraz przyczyny, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. Suma wskazanych w uzasadnieniu decyzji naruszeń spowodowała, że rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w znacznej części.
Prezydent W. działający jako reprezentant Skarbu Państwa wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu. Skarga zarzuca, że decyzja organu drugiej instancji została wydana z rażącym naruszeniem art. 138 § 2 k.p.a., gdyż zgodnie z zasadą dwuinstancyjności organ odwoławczy obowiązany jest ponownie rozpoznać i rozstrzygnąć sprawę rozstrzygniętą decyzją organu pierwszej instancji. Skarżący podnosi, że istota administracyjnego toku instancji polega na dwukrotnym rozstrzygnięciu tej samej sprawy a nie na kontroli zasadności argumentów podniesionych w stosunku do orzeczenia organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy posiada kompetencje reformacyjne mogące spowodować co najwyżej zmianę decyzji Prezydent W. w omawianym w skardze zakresie, bez potrzeby uchylania tejże decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. Stan faktyczny i prawny został, zdaniem skarżącego organu, ustalony bardzo dokładnie we wcześniejszych postępowaniach i nie wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części.
Sygn. akt II SA/Wr 2286/03
3
W odpowiedzi na skargę Wojewoda D. wniósł o odrzucenie skargi. W motywach uzasadnienia wskazał, iż stroną skarżącą jest Skarb Państwa reprezentowany przez Prezydenta W. wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej. Prezydent W. wykonujący w niniejszej sprawie zadanie z zakresu administracji rządowej nie był stroną toczącego się postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości i nie posiada interesu prawnego w tym postępowaniu. Co więcej, organem administracji publicznej, który wydał decyzję w sprawie zwrotu nieruchomości w pierwszej instancji był właśnie Prezydent W. wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej zlecone przez ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.).