Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Miejskiej D. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie Gminy Miejskiej D. w 2010 roku postanawia umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu.
Wojewoda D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Rady Miejskiej D. z dnia [...] r. Nr [...] w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie Gminy Miejskiej D. w 2010 roku.
W odpowiedzi na skargę Przewodniczący Rady oświadczył, że uwzględnia skargę w całości.
Pismem z dnia 25 czerwca 2010 r. pełnomocnik Wojewody D. oświadczył, że z uwagi iż uwzględnienie skargi nie spowodowało jednocześnie wyeliminowania zaskarżonego przepisu § 1 pkt 5 uchwały z dnia [...] r. Nr [...] z obrotu prawnego, mimo odbycia przez Radę Miejską po dniu doręczenia skargi (8 kwietnia 2010 r.) dwóch sesji w dniach 18 kwietnia i 31 maja 2010 r., podtrzymuje skargę.
W dniu 12 lipca 2010 r. została nadesłana do Sądu kserokopia uchwały Rady Miejskiej D. z dnia [...] r. Nr [...] zmieniającej uchwałę w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie Gminy Miejskiej D. w 2010 roku.
Pismem z dnia 27 lipca 2010 r. Wojewoda oświadczył, że cofa skargę, wskazując, iż w dniu [...] r. Rada Miejska D. podjęła uchwałę Nr [...], mocą § 1 której Rada uchyliła § 1 pkt 5 zaskarżonej uchwały. W związku z tym dalsze podtrzymywanie skargi nie jest zasadne i celowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Po myśli art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Czynność procesowa strony skarżącej nie budzi żadnych wątpliwości w świetle materiału sprawy. W związku z tym należało uznać, że cofnięcie skargi jest dopuszczalne w myśl art. 60 w/w ustawy.
Z tych powodów orzeczono jak w sentencji postanowienia.