Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska, , , po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia D.D. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lipca 2007r. sygn. akt II SA/Wr 232/07 odrzucającego skargę kasacyjną D.D. w sprawie ze skargi D.D. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 2007r. /sygn. akt II SAB/Wr 46/06/ odrzucającym skargę D.D. na bezczynność Prezydenta Miasta L. w przedmiocie rozpoznania wniosku o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości p o s t a n a w i a odrzucić zażalenie.
D.D. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 maja 2007 r. (sygn. akt II SA/Wr 232/07), którym odrzucono skargę D.D. o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt II SAB/Wr 46/06.
Postanowieniem z dnia 11 lipca 2007 r. (sygn. akt II SA/Wr 232/07), Sąd odrzucił powyższą skargę kasacyjną.
Pismem z dnia 13 sierpnia 2007 r., sporządzonym osobiście, D.D. wniósł zażalenie od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lipca 2007 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego (w przypadkach przewidzianych tą ustawą) przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia (§ 2). Zażalenie, aby mogło być skutecznie wniesione, powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia (§ 3). Zażalenie zaś, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej (jak to ma miejsce w niniejszej sprawie), powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego (§ 4).
W rozpoznawanej sprawie zażalenie nie spełnia warunku z § 4 art. 194 powołanej ustawy, bowiem zostało ono sporządzone przez stronę skarżącą. Zatem zażalenie to nie spełnia wymogu niezbędnego do skutecznego jego wniesienia, a mianowicie sporządzenia przez uprawniony podmiot, tj. adwokata lub radcę prawnego.
Sygn. akt II SA/Wr 232/07
Należy zaznaczyć, iż kwestionowane postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lipca 2007 r. zostało doręczone stronie wraz z pouczeniem o wymogach, które winno spełniać zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej tj. o konieczności sporządzenia go przez adwokata lub radcę prawnego. Skarżący odebrał osobiście to postanowienie, a zatem należało przyjąć, że został on prawidłowo pouczony o przysługującym mu prawie do wniesienia zażalenia oraz o jego wymogach formalnych.
Ponadto D.D. złożył w zażaleniu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Postanowieniem z dnia 28 września 2007 r. referendarz sądowy uwzględniając ten wniosek, przyznał skarżącemu prawo pomocy we wnioskowanym zakresie. Odpis tego postanowienia został doręczony skarżącemu w dniu 23 października 2007 r. Termin do wniesienia sprzeciwu od niego upłynął w dniu 30 października 2007 r.
W piśmie z dnia 3 listopada 2007 r. (data stempla pocztowego) skarżący podniósł m.in., iż cyt. "dotyczy - II SA/Wr 232/07 - postanowienia Sądu z dnia 28 września 2007r. w przedmiocie nie rozpoznania wniosku D.D. z dnia 16 grudnia 1999 r. w związku z postanowieniem Sądu z dnia 10 stycznia 2007 r. (o sygn. akt II SAB/Wr 46/06)". Nadto poruszył w nim kwestie dotyczące innych spraw toczących się w tut. Sądzie, które nie miały wpływu na rozpoznanie zażalenia z dnia 13 sierpnia 2007 r.
Z uwagi na to, iż skarżący w w/w piśmie nie zakwestionował postanowienia referendarza sądowego i nie wniósł od niego sprzeciwu, Sąd przystąpił do rozpoznania wniesionego przez D.D. zażalenia.
Uwzględniając powyższe rozważania należało uznać zażalenie za niedopuszczalne, wobec czego podlegało ono odrzuceniu po myśli art. 178 w związku z art. 197 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia.