Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Sędzia NSA : Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. D. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 16 września 1999 r. , Sygn. akt II SA/Wr 2294/98 oddalającym skargę M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 23 października 1998 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia 24 października 2003 r. ( data stempla pocztowego ) skarżący wniósł wniosek o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 16 września 1999r. oddalającym skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie zasiłku celowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył co następuje:
Art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 135, poz. 1271 ze zm. ) stanowi, że w sprawie o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanym przed dniem 1 stycznia 200 4 r. orzeka właściwy wojewódzki sąd administracyjny na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z art. 279 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 135 , poz. 1270 ) wynika, że skarga o wznowienie postępowania powinna zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia , podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie uchylenia lub zmiany zaskarżonego orzeczenia.
Art. 280 § 1 cytowanej wyżej ustawy stanowi, że sąd bada na posiedzeniu niejawnym czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci , w przeciwnym wypadku wyznaczy rozprawę.
Skarga nie opiera się na ustawowych podstawach wznowienia. Ustawowe podstawy wznowienia postępowania określa art. 271, 272, 273 i 274 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skarżący jako postawę wznowienia postępowania sądowego powołuje art. 145 § 1 pkt 4 KPA i art. 10 KPA zarzucając, że organ pomocy społecznej rozpoznając jego sprawę naruszył zasadę czynnego udziału stron w postępowaniu administracyjnym i nie zapoznał skarżącego z aktami sprawy przed wydaniem decyzji.
Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego uzasadniają tylko te spośród wymienionych w art. 271, 272, 273, 274 cytowanej wyżej ustawy przesłanki wznowienia, które są następstwem zdarzeń powstałych w samym postępowaniu sądowym, a nie w postępowaniu administracyjnym.
Podnoszone przez stronę okoliczności dotyczą postępowania administracyjnego, a zatem nie stanowią przesłanki do wznowienia postępowania sądowego. Przepisy prawa nie wykluczają natomiast możliwości wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną, co do której sąd oddalił skargę .
Skarżący jako podstawę wznowienia powołuje również art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym ( Dz. U. z 1995 r., Nr 74, poz. 368 ze zm.), który stanowił, że sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia. Wskazany przez skarżącego art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o NSA nie stanowi podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego, ponieważ nie odpowiada żadnej z przesłanek wznowienia określonych w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania określa art. 277 Prawa o postępowaniu przed sądami, z którego wynika, że skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia.
Art. 278 cytowanej ustawy stanowi, że po upływie pięciu lat po uprawomocnieniu się orzeczenia nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana. Pomimo, że nie upłynął termin pięcioletni to jednak skarga nie opiera się na ustawowej podstawie wznowienia, dlatego też należy ją odrzucić.
Mając powyższe na uwadze Sąd w oparciu o art. 277, 278, 279, 280 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak na wstępie.