Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 26 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy Żórawina z dnia 26 lutego 2010 r. nr XXIX/242/10 w przedmiocie przekazania nieruchomości jednostkom organizacyjnym gminny nie posiadającym osobowości prawnej postanawia: umorzyć postępowanie sądowadministracyjne.
Wojewoda Dolnośląski skargą z dnia 12 kwietnia 2010 r. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu uchwałę Rady Gminy Żórawina z dnia 26 lutego 2010 r., Nr XXIX/242/10, w sprawie przekazania nieruchomości jednostkom organizacyjnym gminny nie posiadającym osobowości prawnej, wnosząc o stwierdzenie nieważności § 2 ust. 2 we fragmencie: ,,lub zwolnić" i ust. 3 wskazanej uchwały, z powodu istotnego naruszenia art. 84 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm).
W odpowiedzi na skargę Przewodniczący Rady Gminy oświadczył, że Rada uznała w całości skargę organu nadzoru. Następnie przy piśmie procesowym z dnia 1 lipca 2010 r. strona przeciwna przekazała do Sądu uchwałę Nr XXXII/270/10 z dnia 30 czerwca 2010 r. w sprawie rozpatrzenia skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Nr XXIX/242/10 Rady Gminy Żórawina z dnia 26 lutego 2010 r. w sprawie przekazania nieruchomości jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej, w której, w § 2 postanowiono o utracie mocy § 2 ust. 2 we fragmencie: ,,lub zwolnić" i ust. 3 uchwały z dnia 26 lutego 2010r.
Z uwagi na podjęcie przez Radę Gminy Żórawina uchwały z dnia 30 czerwca 2010 r., pełnomocnik Wojewody Dolnośląskiego w piśmie procesowym z dnia 9 sierpnia 2010 r. oświadczył o cofnięciu skargi i wniósł o umorzenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej u.p.p.s.a.) stanowi, że skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd, chyba że zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Zgodnie z regulacją art. 161 § 1 pkt 1 u.p.p.s.a. cofnięcie skargi powoduje skutek w postaci umorzenia postępowania. Postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym (§ 2).
Czynność procesowa strony skarżącej - dokonana w przedmiotowej sprawie wobec uwzględnienia skargi przez właściwy organ nie budziła wątpliwości, w związku z czym, cofnięcie skargi należało uznać za dopuszczalne. W tej sytuacji dalsze prowadzanie postępowania sądowego w sprawie uznano za bezprzedmiotowe.
W konsekwencji na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 u.p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.