Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA del. do WSA - Andrzej Wawrzyniak po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. G. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i osób Represjonowanych w W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego postanawia: umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym
Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym(Dz. U. Nr 153, poz. 1270). Z treści przywołanych wyżej regulacji wprost wynika, iż poczynając od dnia 1 stycznia 2004 r. do tzw. "spraw starych" będzie stosowało się "nowe przepisy", z wyłączeniem obowiązujących do dnia 31 grudnia 2003 r. przepisów o wpisie i innych kosztach sądowych.
W rozpoznawanej sprawie w dniu [...] r. wpłynęła skarga A. G. do sądu administracyjnego. Z nadesłanego przez USC we W. aktu zgonu z dnia [...] r. Nr [...] wynika, że skarżąca zmarła w dniu [...]r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 161§1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, iż sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania.
Skoro w niniejszej sprawie przedmiot postępowania jakim jest świadczenie pieniężne odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarła, postępowanie stało się bezprzedmiotowe i należało orzec jak w sentencji..