Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Siedlecka po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. F. na uchwałę Rady Miejskiej w L. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na Prezydenta Miasta L. postanawia odrzucić skargę.
D.F. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na podjętą w trybie przepisów działu VIII ustawy Kodeks postępowania administracyjnego uchwałę Rady Miejskiej w L. z dnia [...] r. (Nr[...]) w przedmiocie uznania jej skargi na Prezydenta Miasta L. za bezzasadną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.).
Przepis z art. 3 § 2 p.p.s.a. stanowi, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Ponadto zgodnie z art. 4 powyższej ustawy Sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
Mając zatem na względzie powyższe zważyć należy, iż nie każda działalność organów administracji publicznej podlega kontroli sądu administracyjnego. Kognicji tegoż Sądu nie podlegają m. in. tzw. skargi powszechne, uregulowane w dziale VIII, rozdziale 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000, Nr 98, poz. 1071), których przedmiotem w szczególności może być zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw (art. 227 powyższej ustawy). Uchwały podjęte w wyniku rozpoznawania skargi wniesionej w trybie działu VIII KPA są faktycznie czynnością informującą o sposobie załatwienia skargi, na którą skarga do sądu administracyjnego nie służy. Jak bowiem wskazuje się w literaturze skarga taka załatwiana jest w samodzielnym jednoinstancyjnym postępowaniu uproszczonym, kończącym się czynnością materialno-techniczną zawiadomienia skarżącego o sposobie załatwienia sprawy, niedającym jednak żadnych podstaw do uruchomienia dalszego trybu instancyjnego, tj. postępowania odwoławczego lub postępowania sądowoadministracyjnego (zob. M. Jaśkowska, Komentarz aktualizowany do art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego, LEX/el. 2014).
Z tych względów i na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowił jak w sentencji.