Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na postanowienie D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 7 marca 2012 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania we wznowionym postępowaniu decyzji udzielającej pozwolenia na użytkowanie kotłowni gazowej postanawia: odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Wr 321/13.
Wydanym w dniu 17 lipca 2013 r. wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę A. K. na postanowienie D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 7 marca 2012 r. w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania we wznowionym postępowaniu decyzji udzielającej pozwolenia na użytkowanie kotłowni gazowej. Z protokołu przeprowadzonej w tym dniu rozprawy wynika, że skarżąca była na niej obecna oraz została również pouczona, że uzasadnienie pisemne ogłoszonego wyroku zostanie jej doręczone po złożeniu stosownego wniosku zgłoszonego w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku.
W dniu 7 sierpnia 2013 r. skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, uzasadniając zaistniałe uchybienie faktem przeoczenia z jej strony. Skarżąca wyjaśniła również, że od 13 lat sama prowadzi sprawę budowy i eksploatacji kotłowni zlokalizowanej pod jej mieszkaniem. Wskazała także na nieprawidłowości w działaniu organów nadzoru budowlanego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Wr 321/13 nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Ustawa wskazuje warunki, jakie strona musi spełnić, by jej wniosek o przywrócenie terminu został przez sąd uwzględniony. Chodzi tu w szczególności o przewidziany w art. 87 § 1 cyt. ustawy wymóg złożenia wniosku o przywrócenie terminu w określonym ustawą terminie, tj. w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodobnienie okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2) i przewidziany w art. 87 § 4 wymóg dopełnienia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu czynności, której nie dokonano w terminie.
Z art. 86 § 1 ustawy wynika obowiązek strony uprawdopodobnienia, że niedokonanie w terminie czynności nie było przez nią zawinione. Brak winy - jak wskazuje orzecznictwo (np. post. WSA w Warszawie, I SAB/Wa 78/05) jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Sąd przy tym przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy.
Podniesione przez skarżącą okoliczności nie uprawdopodabniają natomiast, w ocenie Sądu, zaistnienia okoliczności wyłączających jej winę w uchybieniu terminu do złożenia wniosku sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku. W instytucji przywrócenia terminu chodzi bowiem o zaistnienie takich okoliczności, niezależnych od strony i na które strona nie mogła, pomimo dołożenia należytej staranności, mieć wpływu, które uniemożliwiały jej lub co najmniej w sposób istotny utrudniały wykonanie zobowiązania nałożonego przez sąd. Oceniając wystąpienie tej przesłanki sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy.
W niniejszej sprawie uchybienie terminowi wynikło, jak sama to przyznała skarżąca, ze zwykłego przeoczenia, a więc z niedołożenia należytej staranności. W tych okolicznościach nie można przyjąć, że zaistniały przyczyny zewnętrzne, niezależne od woli strony, nie tylko uniemożliwiające terminowe wykonanie zobowiązania, ale choćby utrudniające tę czynność. Również za taką przyczynę nie można potraktować podnoszonych przez skarżącą nieprawidłowości w działaniu organów nadzoru budowalnego.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.